Ο ΜΑΓΟΣ ΜΕ ΤΑ ΚΡΥΣΤΑΛΛΑ

Αναμονή έξω από την ξενοδοχειακή αίθουσα με τη μοντέρνα διακόσμηση και ανθρώπους χαμογελαστούς.
Λίγο πριν ανοίξουν οι πόρτες εμφανίζεται ο σκηνοθέτης. George Lukas. «Δεν πρόκειται για παιχνίδι. Είναι μια διαδραστική παράσταση στην οποία τον κύριο ρόλο, τον έχουν τα κρύσταλλα, αλλά όχι τα Κρυστάλλινα Κρανία. Θα συμμετέχετε και θα χρειαστείτε όλες τις αισθήσεις σας. Μπαίνετε προσεκτικά, χωρίς φασαρία, χωρίς σπρωξίματα. Πανωφόρια και τσάντες στην είσοδο. Έχουμε μεριμνήσει για όλα».

Η αποψινή παράσταση είναι για λίγους και τυχερούς. Καμιά τριανταριά πρόλαβα να δω. Κορίτσια και αγόρια. Έχουν κάτι κοινό, εκτός απ’ την καρφίτσα στο πέτο. Δεν ήμουν στην ομάδα τους. Έχω ρόλο παρατηρητή. Με είχαν ρωτήσει άλλωστε.
«Το έχετε δει πάλι;»
Τι να πω; Ψέμματα; Δεν γίνεται. Ναι έχω ακούσει διάφορα, αλλά δεν το έχω ξαναδεί.

«Δεν το έχετε ξαναζήσει», λέει ένα χαμογελαστό κορίτσι, κάντε υπομονή!

Λίγο πριν εμφανιστεί ο μάγος, ο σκηνοθέτης ανεβαίνει στη σκηνή.
«Όπως είπαμε. Δεν αγγίζετε τίποτα, δεν μιλάτε, δεν κάνετε τίποτα αν δεν σας το πουν. Αν μπορείτε, μην αναπνέετε δυνατά».
Σαν να βρίσκεσαι μπροστά σε μια ιεροτελεστία, σκέφτομαι. Και δεν είμαι συνηθισμένος. Δεν μου πάνε αυτά, δεν μπορώ τα στενά κοστούμια, δεν ταιριάζουν καθόλου με το σωματότυπό μου.

Μπροστά μας έξι μεγάλα ποτήρια, με άλλο σχήμα, άλλο μέγεθος και δίπλα έξι πλαστικά ποτήρια γεμάτα με χρωματιστά υγρά. Τρία ανοιχτόχρωμα και τρία που θα έλεγες ότι είναι κοκκινόχρωμα. Δεν θα είναι κρασιά αυτά. Ποιος θα έβαζε κρασιά για μία τέτοια παράσταση σε πλαστικά ποτήρια σαν αυτά του καφέ;

«Είναι μάγος; Είναι ο μάγος του ποτηριού!»

Οι ψίθυροι ξαφνικά σταματούν. Όλοι γυρνάνε στην πόρτα. Εμφανίζεται και είναι σαν να σπέρνει τη σιωπή. Φαίνεται ότι τον έχουν σε υπόληψη. Ο μάγος! Stefano Canello.
Τον περιεργάζομαι από πάνω μέχρι κάτω. Βλέμμα καθαρό, ευθύ. Στενό κοστούμι. Νιώθει άνετα εκεί μέσα. Κινείται στον χώρο σαν να τον γνωρίζει. Σιγουριά στο περπάτημα. Βοηθάνε και τα ιταλικά μοκασίνια.
Το βλέμμα μου πέφτει στα χέρια του. Μακριά, ασύμμετρα ακόμα και για το αδύνατο, ψηλό του σώμα. Και τα δάχτυλα! Δεν έχω ξαναδεί τόσο λεπτά και μακριά δάχτυλα.
«Έτσι είναι μάγοι και οι ταχυδακτυλουργοί», μου λέει ο Φώτης που κάθεται δίπλα. «Τι περίμενες, να είναι σαν κι εμάς; Κατάγεται από μία από τις πιο γνωστές οικογένειες του κρασιού σε όλο τον κόσμο».
«Από πού είναι;»
«Ένα μικρό χωριό στον βορρά της Ιταλίας, το Barbaresco. Δέκα σπίτια και μία εκκλησία. 650 ψυχές σαν ξεχασμένοι στο χρόνο. Στον 14ο αιώνα. Α, και κοντά στα 4 εκατομμύρια φιάλες κρασί το χρόνο!»

Αρχίζει να μιλάει. Για τα γυαλιά, την Αυστρία, τα εργαστήρια, κουβέντα για κρασί. Πιάνει το νήμα από το 1756 και ξετυλίγεται ένα κουβάρι σε μια συνέχεια μέχρι τις μέρες μας, μέσα από την ίδια οικογένεια. Τους Riedel.
«Τι ήρθαμε να δούμε;» αναρωτιέμαι.
Πιάνει το πρώτο ποτήρι, το γυρνάει με τέτοια άνεση, σαν να είναι φτερό. Το ποτήρι στροβιλίζεται στον αέρα αλλά μένει κολλημένο στο χέρι του. Σαν να έχει μαγνήτη.
Το πιάνει. Το φέρνει άλλη μια βόλτα και το γυρίζει ανάποδα. Να κοιτάει το πάτωμα. Και δεν πέφτει!
«Είναι ταχυδακτυλουργός; Είναι μάγος; Είναι ο μάγος του ποτηριού! Hello!»

Ασκήσεις ισορροπίας σε τεντωμένο σχοινί.

Στα αγγλικά που προδίδουν ότι τα ιταλικά είναι η μητρική του, περιγράφει τη διαδικασία. Δίνει εντολές.
«Αδειάστε εκεί, γεμίστε αυτό το ποτήρι. Μεταγγίστε».
Θα υπακούσουν όλοι τυφλά.
Προσπαθώ να συγκεντρωθώ σε αυτά που λέει και να μην τον κοιτάω. Σε μαγνητίζει.
«Πάρτε το κρασί από το πλαστικό ποτήρι νούμερο 1. Αδειάστε το μισό-μισό στα γυάλινα ποτήρια 1 και 2». Μοιάζουν αλλά δεν είναι ίδια.
«Μυρίστε το πρώτο. Τι σας έρχεται στο μυαλό;»
Η όσφρηση είναι μνήμη, σκέφτομαι. Τι είναι αυτό, σαν κάτι πράσινο, σαν εξωτικό φρούτο μυρίζει.
«Τώρα, μυρίστε το γυάλινο ποτήρι νούμερο 2».
Σοκ. Σκέφτομαι ότι αυτό δεν γίνεται. Βρίσκομαι σε διαδικασία αυθυποβολής. Autosuggestion. Αυτό είναι. Το άρωμα από το ανοιχτόχρωμο κίτρινο ζουμί έχει εξαφανιστεί! Μαγικό.
«Απίστευτο», λέει και ο Φώτης και είναι σαν να τρώω σφαλιάρα.«Δεν είναι αυθυποβολή», σκέφτομαι. Όντως συμβαίνει.
«Μα τι έκανε;» εμείς μεταφέραμε το υγρό στα δοχεία. Πως χάνεται το άρωμα; Το είχε μοιράσει μισό-μισό και ήξερε ποιο θα πάει πού;
«Τι λες; Πως να γίνει αυτό;»
«Ξέρω κι εγώ; Μάγος είμαι;»
Τα κεφάλια κάτω. Η παράσταση συνεχίζεται. Τώρα όλοι είναι 110% πάνω του.

«Παίρνουμε το πλαστικό νούμερο 2 και το αδειάζουμε πάλι στα πρώτα δύο γυάλινα.
Το ποτήρι που πριν είχε εξαφανίσει κάθε άρωμα από το κρασί, τώρα μοσχομυρίζει.
«Τι είναι αυτό που μυρίζετε;», μας ρωτάει;
«Υδρογονάνθρακες, λεμόνι, απαντάει η πρώτη σειρά. Riesling!»
Δεν θα διαφωνήσω και βάζω κι εγώ τη μύτη μου όπως όλοι μέσα στο ποτήρι. Αυτό έχει πιο κλειστό σχήμα, φυσικά είναι πανάλαφρο, πολύ λεπτό και φίνο κρύσταλλο.
Ό,τι περίμενες να βρεις είναι εκεί, στη θέση του. Τώρα στο στόμα. Είναι γευστικό, γεμάτο και αυτή η οξύτητα σαν να θέλει να τα τρυπήσει όλα και να πηδήξει έξω.
«Ωραία, συνεχίζουμε», ακούω τη φωνή με τα τέλεια αγγλικά με την ιταλική προφορά. Επόμενο ποτήρι, μύτη, στόμα.
Άντε πάλι, πού είναι η οξύτητα, πού είναι όλα τα γλυκά αρώματα; Χάθηκαν; εξατμίστηκαν; πώς γίνεται;

«Το πρώτο ποτήρι είναι σχεδιασμένο για μια ποικιλία και το δεύτερο για μία άλλη. Είναι τόσο απλό! Αν αλλάξεις τους κανόνες, αλλάζει το παιχνίδι και τίποτα δεν είναι ίδιο».

Δείτε Επίσης
ΚΡΑΣΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ IRON MAIDEN

«Μα πόση διαφορά, σκέφτομαι μπορεί να κάνει το ποτήρι; Είναι ένα δοχείο που απλώς συμμετέχει στη διαδικασία. Πως γίνεται να επηρεάζει τόσο την εμπειρία;»

Ο μάγος διαβάζει τη σκέψη μου και περνώντας στην τρίτη φάση της παράστασης με καρφώνει με το βλέμμα που είναι πια αυστηρό.
«Το πλαστικό ποτήρι 4 με το κόκκινο κρασί στη μύτη. Μυρίστε!»
Ή δεν υπάρχει άρωμα εδώ ή εγώ έπαθα στιγμιαία covid και έχασα την όσφρηση.
«Αυτό που δεν σας μυρίζει καθόλου, αδειάστε το στο γυάλινο ποτήρι 4 και 5. Μυρίστε τα».
Όπα, καθίστε καλά. Πριν εξαφάνισε τα αρώματα και τώρα τα δημιουργεί εκεί που δεν υπήρχαν;
Η μύτη γεμίζει με ώριμα φρούτα, γλυκά μπαχάρια κι ένα κάρο πράγματα που προηγουμένως δεν ήταν εκεί, όσο το κόκκινο κρασί ήταν στο πλαστικό ποτήρι του καφέ.
«Είναι ένα εξαιρετικό Syrah και μάλιστα νεοκοσμίτικο», λέει ένα αγόρι που δείχνει ότι “το έχει”.
«Πολύ σωστά», εμφανίζεται ο σκηνοθέτης. «Από το Oregon».
«Και στο πλαστικό τι είχαμε;» αναρωτιέμαι…
Το ίδιο είχαμε, αλλά τα αρώματα ήταν κρυμμένα, απελευθερώθηκαν κυρίως λόγω του σχήματος του κρυστάλλινου ποτηριού.
«Δεν κάνουμε μαγικά εδώ, τα πάντα είναι φυσική και όλα εξηγούνται» λέει ο μάγος. «Οι γωνίες που έχει ένα κρυστάλλινο ποτήρι ευνοούν και αναδεικνύουν ή καλύπτουν τα χαρακτηριστικά του κρασιού. Την επαφή με το ξύλο, τις τανίνες, την οξύτητα, το αλκοόλ και φυσικά τα αρώματα. Αυτά τα αρώματα! Sauvignon Blanc, Riesling, Chardonnay, Pinot Noir, Syrah, Cabernet Sauvignon.

Θα τον πιστέψω, αλλά καλύτερα να τον βρω μόνο του στα παρασκήνια, μετά το τέλος της παράστασης, να προσπαθήσω να καταλάβω μερικά πράγματα. Η ώρα περνάει. Τα έξι κρασιά και τα έξι ποτήρια δίνουν δεκάδες πιθανούς συνδυασμούς που άλλοτε αναδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο αρώματα και γεύσεις κι άλλοτε τα εξαφανίζουν στη στιγμή. Μαγεία.

Το Μέσο και το Μήνυμα

«Το κρασί είναι ένα μήνυμα, που μεταφέρουμε προς τους εαυτούς μας και στην ουσία είναι ένας δρόμος προς την απόλαυση», λέει όταν μένουμε μόνοι μας. Και βρίσκει τον χρόνο να αναπτύξει όλη τη φιλοσοφία της οικογένειας που έχει δημιουργήσει τον μαγικό κόσμο: «Το ποτήρι είναι ο αγγελιοφόρος που μεταφέρει αυτό το μήνυμα. Πρέπει να γίνει με ασφάλεια, με άνεση, με γνώση. Δεν οφείλετε εσείς να την έχετε αυτή τη γνώση. Είναι θέμα των ανθρώπων που έχουν το ρόλο να σας περιποιηθούν. Εσείς θα διαλέξετε το κρασί ανάλογα με την περίσταση. Οι sommelier στο εστιατόριο, οι οικοδεσπότες σας, θα επιλέξουν πώς να ανεβάσουν την εμπειρία σε άλλο επίπεδο με τα κατάλληλα Μέσα. Αυτό κάνουμε και τίποτα παραπάνω, απλώς μεταφέρουμε μηνύματα. Αλλά μπορούμε να απογειώσουμε το περιεχόμενο με την κατάλληλη χρήση του Μέσου».

Το Μέσο είναι το Μήνυμα, έλεγε ο Marshall McLuhan. Και στο συγκεκριμένο Μέσο, το πιο σημαντικό είναι το σχήμα και η ποιότητα των υλικών. «Για το σχήμα κάνουμε εργαστήρια με παραγωγούς κρασιού σε όλο τον κόσμο. Μαζί τους εξελίσσουμε το κάθε τι. Προσέχουμε και την πιο μικρή λεπτομέρεια. Μιλάμε για περισσότερα από 400 διαφορετικά σχήματα, είναι η πιο μεγάλη γκάμα στον κόσμο. Οι αγγελιοφόροι μας είναι φτιαγμένοι με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι ανθεκτικοί, να μην λερώνονται εύκολα αλλά και να καθαρίζονται πανεύκολα».
Η πόρτα ανοίγει, η παράσταση έχει τελειώσει και η αίθουσα έχει αδειάσει. Τώρα το έχω ζήσει!

Hλεκτρονική έκδοση του free press περιοδικού.
Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση ή η αποσπασματική μεταφορά κειμένων χωρίς τη γραπτή συναίνεση των κατόχων των δικαιωμάτων.

 

ΤΡΟΠΟΙ ΠΛΗΡΩΜΗΣ | ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ | ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ - ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ

Πλ. Βασιλεως Γεωργιου 6, ΠΑΛΑΙΟ ΨΥΧΙΚΟ 15452, Ελλάδα
Τ 215 555 4430 | info@grapemag.gr
© 2020 Grape Magazine. All Rights Reserved.

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Με την εγγραφή σας στη λίστα των παραληπτών θα λαμβάνετε το newsletter του grape!