Δειλά δειλά η άνοιξη αρχίζει να κάνει την εμφάνισή της, την ώρα που ο κόσμος γύρω μας αλλάζει με αστρονομική ταχύτητα. “It’s the end of the world as we know it”, τραγουδούσαν οι R.E.M. πριν από τρεις δεκαετίες και βάλε… κάπου εκεί στα τέλη της δεκαετίας του ’80.

Μας πιάνει κάτι σαν ίλιγγος όταν λοξοκοιτάμε προς τα πίσω και συνειδητοποιούμε πόσα άλλαξαν και πόσα αλλάζουν κάθε μέρα που περνάει… Οι παρέες αντικαθίστανται από οθόνες και οι σκέψεις μας γίνονται όλο και πιο γρήγορες, σαν να θέλουν να προλάβουν τις εξελίξεις. Χθες γράφαμε γράμματα, σήμερα στέλνουμε φωνητικά, αύριο ίσως να μη χρειάζεται καν να μιλάμε – οι μηχανές θα το κάνουν για μας.

Αλλάζει ο κόσμος κι εμείς μαζί του, είτε το θέλουμε είτε όχι. Μερικές φορές κοιτάμε γύρω μας και δεν αναγνωρίζουμε το τοπίο. Οι μουσικές, οι μόδες, οι λέξεις, όλα μεταμορφώνονται, αφήνοντάς μας με τη γλυκόπικρη αίσθηση ότι το παρελθόν είναι πλέον μια μακρινή, αλλιώτικη χώρα. Και κάπου μέσα σε αυτή τη δίνη προσπαθούμε να κρατήσουμε κάτι γνώριμο, κάτι δικό μας, πριν χαθεί κι αυτό στον στρόβιλο του χρόνου.

Κάποια πράγματα όμως μένουν σταθερά. Η αλλαγή που δημιουργεί στη διάθεση η ημέρα που μεγαλώνει, η προσμονή του καλοκαιριού και η φύση που φοράει τα καλά της, με τα χρώματα και τις μυρωδιές της, η διάθεση για ανανέωση και η επιθυμία να δοκιμάσουμε καινούργια πράγματα…

Είναι το ξύπνημά μας από τον χειμώνα, που αν και δεν θα τον έλεγε κανείς βαρύ, έκανε εντούτοις φέτος πιο αισθητή την παρουσία του. Η άνοιξη φέρνει πάντα μαζί της διάθεση για εξορμήσεις και ταξίδια, και εμείς εδώ στο Grape δεν αποτελέσαμε εξαίρεση.

Ταξιδέψαμε στην υπέροχη Τοσκάνη, και συγκεκριμένα στο αγαπημένο Μονταλτσίνο, εκεί όπου η οινική και η γαστρονομική παράδοση γίνονται ένα, για να προσφέρουν στον επισκέπτη μαγικές στιγμές τυλιγμένες σε ένα αψεγάδιαστο τοπίο.

Ακολουθήσαμε νοερά στον Λίγηρα τρεις σπουδαίους Έλληνες παραγωγούς, που μετείχαν στα Σαλόνια του Λίγηρα, τις περίφημες οινικές εκθέσεις φυσικών κρασιών, οι οποίοι περιγράφουν με δικά τους λόγια την εμπειρία τους.

Βρεθήκαμε στη Νεμέα για να καταγράψουμε όλες τις μεγάλες αλλαγές που συντελούνται σε αυτή την τόσο σπουδαία οινική ζώνη της Ελλάδας.

Συναντήσαμε ανθρώπους που μας συγκίνησαν με την αισιοδοξία τους και τη δύναμή τους, την αποφασιστικότητά τους να καλλιεργούν αμπέλια, να παράγουν κρασί και να ονειρεύονται, μέσα στις αδιανόητες συνθήκες που δημιουργεί ένας πόλεμος.

Μιλήσαμε με τη νέα γενιά της οινοποιίας Γαία, που έχει πάρει πλέον και επισήμως στα χέρια της τη σκυτάλη από τους διάσημους πατεράδες τους, και είχαμε επίσης τη χαρά να συνομιλήσουμε με την πρώτη Ελληνίδα Master of Wine.

Ο Κωνσταντίνος Λαζαράκης MW άγγιξε και πάλι με τον δικό του, μοναδικό τρόπο μια ευαίσθητη χορδή, αναλύοντας όσα συμβαίνουν με τον τιμοκατάλογο των εστιατορίων στην Ελλάδα, ενώ ο Γιάννης Καϋμενάκης αποφάσισε να αποκαλύψει τις αλήθειες και τα ψέματα που κρύβονται πίσω από τις λίστες κρασιών.

Η Γιοβάννα Λύκου μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία της από το βραβευμένο με αστέρι Michelin εστιατόριο Makris, όπου είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με τον sommelier και επικεφαλής του beverage προγράμματος, Μιχάλη Καπράνο.

Η Ντένη Καλλιβωκά μάς μετέφερε στην υπέροχα ζεστή ατμόσφαιρα του Schumann’s Bar στο Μόναχο, ένα μπαρ-σύμβολο της πρωτεύουσας της Βαυαρίας, όπου συναντά κανείς διασημότητες από τον χώρο της τέχνης, δημοσιογράφους και πολιτικούς, τους οποίους υποδέχεται ο Έλληνας bar manager, Κώστας Ιγνατιάδης.

Πίσω στην Αθήνα, ο Γιάννης Παππάς υποδέχθηκε τον αγαπημένο του φίλο Φαίδωνα Δερνίκο, τον sommelier που γνωρίσαμε στο θρυλικό Funky Gourmet, ο οποίος μετά από ένα πέρασμα από το Λονδίνο, προσγειώθηκε στο εστιατόριο Delta.

Πιστό στον αέρα ανανέωσης που φέρνει η άνοιξη, το νέο μας τεύχος εμπλουτίζει την ύλη του με τη φρεσκάδα μιας νέας οινολόγου.

Η Κωνσταντίνα Ψιλιώτη εγκαινιάζει μια νέα στήλη και μας εξηγεί τα μυστικά πίσω από τα Pet Nat κρασιά, ενώ η Γιοβάννα Λύκου, τηρώντας το ραντεβού της, μας προτείνει τα κρασιά που θα μας συντροφεύσουν τους επόμενους μήνες.

Δύσκολο να διατηρεί κανείς σταθερές σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον…

Ένα ποτήρι κρασί και η καλή παρέα βοηθούν πάντα. Ας τα χαρούμε! 🍷