#grapestories
Από το Αsti και τους αμπελώνες του, που ανήκουν στην Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά της UNESCO, στην περίφημη Franciacorta –γνωστή και ως ιταλική Σαμπάνια–, στο μοδάτο Prosecco και στα κοκτέιλ που το έκαναν διάσημο παγκοσμίως.
Ιστορίες κρασιού και όχι μόνο. Ο Νώντας Παππάς, συνιδιοκτήτης του Loggia Wine Bar στη Σίφνο και μουσικός –μόλις κυκλοφόρησε ένα νέο σόλο άλμπουμ– μιλάει μπροστά από ένα μπουκάλι κρασί με τον φίλο του Γιάννη Παππά.
Ιστορίες κρασιού και όχι μόνο. H Paisley Tara Kennett, πρώην General Manager του wine bar Noble Rot στο Λονδίνο, εργάζεται στο Zillers ως Restaurant Manager, επιμελείται τη λίστα κρασιών και μιλάει –μπροστά από ένα μπουκάλι κρασί– με τον φίλο της Γιάννη Παππά.
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου τζογαδόρο, αλλά, αν κρίνω από το πόσο επιρρεπής είμαι στις απολαύσεις –βάλε το καλό φαγητό και το κρασί ανάμεσα σε αυτές–, τη γλίτωσα μόνο από ό,τι φοβήθηκα να δοκιμάσω.
Είναι η εποχή που οι πωλητές του κρασιού επιστρέφουν από τα επαγγελματικά τους ταξίδια στα νησιά και το κυρίαρχο θέμα συζήτησης ειδικά για όσους έχουν υπό την εποπτεία τους το νησί της Μυκόνου είναι το πόσα Montrachet, Château Latour, Sassicaia και κάθε λογής εξεζητημένα, σπάνια και σπουδαία κρασιά κατάφεραν να πουλήσουν.
Το ελληνικό κρασί έχει κάνει πολύ σημαντικά βήματα προς την ενηλικίωση, παρά τις παιδικές ασθένειες που ακόμα το ταλαιπωρούν από καιρού εις καιρόν.
Μια λευκή Στροφιλιά στη μέση του τραπεζιού, ένα πιάτο με τυριά και πολλή, μα πολλή κουβέντα. Ήταν κάπου στη δεκαετία του ’90, αρχές μάλλον, που η παρέα ανακάλυψε το μοναδικό wine bar της Αθήνας, όπου περνάγαμε λίγο πιο «σοφιστικέ» βραδιές, μετά από κάποια θεατρική παράσταση, κάποια ταινία που είχαμε απολαύσει λίγο πιο πάνω, στο Αττικόν.
Aνεβαίνοντας αργά τον δρόμο που οδηγεί προς το Κτήμα Κοκοτού στη Σταμάτα Αττικής, σκεφτόμουν την πρώτη φορά που συναντήσαμε την Αν Κοκοτού. Ήταν λίγα χρόνια πριν, τέτοια εποχή, Σεπτέμβριος για την ακρίβεια, όταν η ομάδα του Grape είχε βρεθεί στο Κτήμα κατά τη διάρκεια του τρύγου.
