#winestories
«Όλα τα πράγματα θέλουν και λίγη τύχη», μου λέει ο Βασίλης Κανελλακόπουλος καθώς βολευόμαστε στις καρέκλες του φιλόξενου Paleo, οι οποίες μας θυμίζουν κάτι από τα σχολικά μας χρόνια.
Μου αρέσει να μαζεύω φίλους. Από την άλλη, αντιπαθώ τα αλόγιστα τραπεζώματα. Δεν έχω πάει ποτέ «επίσκεψη».
Η Δράμα, σε αντίθεση με περιοχές όπως η Σαντορίνη, η Νεμέα, η Κρήτη ή η Νάουσα, εμφανίστηκε στα οινικά πράγματα της χώρας μόλις τη δεκαετία του 1980.
Κάπου μεταξύ Άνδρου, Pescara και Παγκρατίου,η Allegra Pomilio, μια ιδιαίτερα ταλαντούχα γυναίκα, δημιουργός του boutique hotel «Μέλισσες», πίνει ένα κρασί με τον Γιάννη Παππά.
Ο Κουραμπιές, με τη φουντωτή ουρά του, κατάλευκος και πανέμορφος, μπήκε σαν σίφουνας στο στούντιο του Γιώργου Καπλανίδη, κλέβοντας την παράσταση από τον ιδιοκτήτη του.
” Οι άνθρωποι δεν θυμόμαστε μέρες, θυμόμαστε στιγμές.” Κρασιά, εστιατόρια, αρώματα, στιγμές και απόψεις που καταγράφηκαν σε ένα ημερολόγιο.
Eνώνει δύο σχολές, αυτήν των cozy bistrots με εκείνη των γαστρονομικών εστιατορίων, καταφέρνοντας να κάνει πράξη ένα ιδανικό ζητούμενο: αναβαθμισμένο, νόστιμο φαγητό χωρίς περιττές φιοριτούρες σε πιάτο και ατμόσφαιρα.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Ο ελληνικής καταγωγής δημιουργός και σκηνοθέτης μιας από τις πιο διάσημες…
Ξεκινώντας για τη Λακωνική Μάνη με προορισμό το χωριό Κοίτα λίγο έξω από την Αρεόπολη, μια Παρασκευή απόγευμα τον περασμένο Ιούνιο, κανείς μας δεν ήξερε τι να περιμένει.
