Αφού κολύμπησε απόσταση ίση με την περίμετρο της γης, έβαλε…
Ήρθε πάλι η Τσικνοπέμπτη και για ακόμη μία χρονιά αναρωτιόμαστε τι χρώμα κρασί θα πιούμε. Λευκό, πορτοκαλί, ροζέ ή κόκκινο;
Μία ανάσα πριν πάρουν φωτιά οι ψησταριές και τσικνίσει κάθε γωνιά της Ελλάδος 8 υπέροχα ελληνικά κρασιά εκπροσωπώντας τη χρωματική κατηγορία στην οποία ανήκουν, μας δίνουν μερικούς πολύ καλούς λόγους και ιδέες για να τα απολαύσουμε με τις λιχουδιές της Τσικνοπέμπτης.
Λευκό
Νομίζω δεν πρέπει να εξηγήσουμε ξανά πως το λευκό κρασί στην κατάλληλη στιλιστικά εμφάνιση όχι μόνο κάνει καλά το κρέας, αλλά και δημιουργεί εξαιρετικά ενδιαφέροντα γευστικά παντρέματα με αρκετά πιάτα της Τσικνοπέμπτης.
Την τιμητική τους δίχως άλλο έχουν τα πλούσια, γεμάτα, βαρελάτα ή και sur lie με υψηλές οξύτητες και βεβαίως υπόνοια τανινών.
Επιλέξτε:
To Ήδυσμα Δρυός Ασύρτικο από το Κτήμα Τέχνη Οίνου που υπενθυμίζει το μεγαλείο της ποικιλίας στη δραμινή γη για την εκφραστικότητά του, τη λιπαρότητά αλλά και το νεύρο που διαθέτει γοητεύοντας πλάι σε μία λαχταριστή χοιρινή T-Bone.
Το Μαρμαριά από το Κτήμα Τσέλεπου ενός εντυπωσιακού βαρελάτου Chardonnay – ίσως της πρώτης ποικιλίας που μας έρχεται στο μυαλό όταν θέλουμε να μετακινηθούμε για ένα pairing από κόκκινο σε λευκό.
Για την απίθανα ευχάριστη οξύτητα, το φρουτένιο και ξηροκαρπάτο προφίλ και για το πλούσιο και φίνο σώμα από την παραμονή στο βαρέλι πλάι σε ψαρονέφρι στα κάρβουνα.
Ροζέ
Η πιο σουρεαλιστική προσθήκη στο μενού της Τσικνοπέμπτης θα ήταν ένα ροζέ κρασί κι αυτό γιατί ελάχιστα ροζέ κρασιά στην πραγματικότητα είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της συνδυαστικής αυτής.
Ανάλαφρα, ανοιχτόχρωμα και οποιαδήποτε θυμίζουν καλοκαιρινά μπάνια αφήστε τα λίγο στην άκρη και προτιμήστε είτε σκουρόχρωμες εκδοχές που μπορούν όντως να αντέξουν την πρόκληση της πρωτεΐνης ή πιο ασυνήθιστες όπως ένα ‘παλαιωμένο’ Ξινόμαυρο που δε θα γέρνει αρωματικά.
Επιλέξτε:
Το Βυσσινόκηπο από το Κτήμα Παλυβού που κρατά δικαίως το λάβαρο της κατηγορίας σκουρόχρωμων ελληνικών ροζέ για τη μεστή αίσθηση της γουλιάς του, την ισορροπημένη οξύτητα και τις ανεπαίσθητες αλλά ευχάριστες τανίνες πλάι σε χοιρινά παϊδάκια ή γλασαρισμένο σιδηρόδρομο.
Το Rose de Xinomavro από τους Aμπελώνες Θυμιόπουλου για τον αντισυμβατικό του χαρακτήρα, την αρωματική του ωριμότητα, τη γεμάτη του γεύση, τη ζωηρή οξύτητα και τις ελάχιστες αλλά ικανότατες τανίνες πλάι σε κατσικίσιο μπουτάκι και μοσχαρίσια μπιφτέκια.
Πορτοκαλί
Κάποια λευκά λοξοδρόμησαν από την κλασική χρωματική παλέτα της κατηγορίας χάρη στο skin contact δημιουργώντας ένα τελικό προϊόν σε βαθιά πορτοκαλί απόχρωση.
Λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε φαινολικές ουσίες (τανίνες) και της πικρής, όξινης και ξηροκαρπένιας γεύσης τα orange wines συνδυάζονται με μεγάλη ποικιλία κρεάτων, από κοπές βοδινού μέχρι βουκολικούς μεζέδες προβατίνας.
Επιλέξτε:
Αρχική » ΜΑ, ΤΙ ΝΑ ΠΙΩ ΤΗΝ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ;
Το Rawditis από την Oenops Wines για τη μαεστρία του Νίκου Καρατζά να φτιάξει έναν από τους πιο απολαυστικούς Ροδίτες της αγοράς.
Για την πλούσια και λιπαρή του γουλιά, την υψηλή οξύτητα και την εντυπωσιακή και υπόπικρη από τις τανίνες επίγευση πλάι σε προβατίνα στα κάρβουνα ή στο φούρνο.
Την Ύλη 35 από το Κτήμα Παπαργυρίου για μία υπέροχη εκδοχή του Ασύρτικου. Για το πλούσιο σώμα, τις ζωηρές τανίνες αλλά και για τη ζωηρή του οξύτητα που ισορροπεί το σύνολο πλάι σε χοιρινά μπριζολάκια και λουκάνικα με σύγκλινο και πορτοκάλι.
Κόκκινο
Ο πρωταγωνιστής της Τσικνοπέμπτης είναι χωρίς δεύτερη σκέψη το κόκκινο κρασί.
Από τα πιο ήπια και στρογγυλά μέχρι τα μάτσο άλλα και τα σοφιστικέ έχουν ξεκάθαρα μία θέση στο ποτήρι μας.
Προσωπικά με το μπάρμπεκιου προτιμώ τα πιο συγκρατημένα αρωματικά ξεχωρίζοντας ποικιλίες που θα θύμιζαν στυλιστικά Βουργουνδία και Πιεμόντε. Ξινόμαυρο, Λημνιό, Νεγκόσκα, Λιάτικο.
Το Ξινόμαυρο Akrathos από το Οινοποιείο Άκραθος για την εξαιρετικά προσιτή και γευστική διάσταση της ποικιλίας που εστιάζει στο φρούτο, τα μεσογειακά βότανα και τις καλοδουλεμένες τανίνες πλάι σε διάφραγμα και χωριάτικο λουκάνικο.
Τη Γουμένισσα από το Κτήμα Χατζηβαρύτη το μοναδικό από ΠΟΠ που κάνει το απόλυτο come back. Για τον πλούσιο χαρακτήρα του, τη φινέτσα και την τανικότητά του, την καλή οξύτητα και το μακρύ τελείωμα τομάτας και ελιάς στο στόμα πλάι σε σιτεμένες μπριζόλες.