Η Jancis Robinson MW, γράφει στους Financial Times για την οινική εικόνα της Ινδίας, της πολυπληθέστερης χώρας στον κόσμο.
Η Ινδία αρχίζει να παίρνει το κρασί στα σοβαρά. Τι θα σημαίνει αυτό;
Το νέο χόμπι που απολαμβάνουν οι εύποροι Ινδοί μπορεί να δώσει λόγους αισιοδοξίας στους παραγωγούς.
«Φτάνοντας στην Ινδία για λίγες μέρες, απόρησα με την προσήλωση των Ινδών καταναλωτών και παραγωγών στα δυνατά κόκκινα κρασιά. Το πιο διάσημο κρασί της χώρας, το J’Noon, είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Σίγουρα, στο ζεστό κλίμα της Ινδίας, ταιριάζει η δροσιά των λευκών και των ροζέ ή έστω ένα ελαφρύ κόκκινο όπως το Pinot Noir. Όταν, για τρίτη συνεχόμενη νύχτα, επέστρεψα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μου τρέμοντας από το κλιματιστικό που χτύπαγε κατά τη διάρκεια του δείπνου, το κατάλαβα. Το κρασί στην Ινδία διαδιδεται όλο και πιο πολύ, αλλά είναι το ποτό των πλουσίων και οι πλούσιοι είναι πολύ δεμένοι με τον σατανικό κλιματισμό. Ίσως χρειάζονται αυτά τα γεμάτα κόκκινα κρασιά για να ζεσταθούν. Παρά τους τιμωρητικούς εισαγωγικούς δασμούς ύψους 150% της αξίας, και τους περίπλοκους κανονισμούς και φόρους που διαφέρουν από επαρχία σε επαρχία (σε ορισμένες από τις οποίες δεν πίνουν), το κρασί σταθερά αντικαθιστά τα κοκτέιλ και το ουίσκι μεταξύ των εύπορων Ινδών.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στο Δελχί και τη Βομβάη, μου είπαν ότι πολλοί Ινδοί που πίνουν κρασί, πιστεύουν ότι το κόκκινο κρασί κάνει καλό στην υγεία τους. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας μπορεί να διαφωνεί, αλλά το ανερχόμενο εμπόριο κρασιού της Ινδίας δεν φαίνεται πρόθυμο να στρέψει την προσοχή των πελατών σε αυτό. Και η θεωρία ότι το έντονα καρυκευμένο ινδικό φαγητό δεν ταιριάζει με το κρασί έχει σε μεγάλο βαθμό εγκαταλειφθεί. Απολαύσαμε μια ποικιλία κρασιών που φέρουν εννέα από τις πιο σεβαστές ετικέτες της Ινδίας με την εξαιρετική ινδική κουζίνα του εστιατορίου Masque στη Βομβάη, στη παλιά βιομηχανική περιοχή, αντίστοιχη του ανατολικού Λονδίνου ή του Μπρούκλιν. Αυτό έγινε σε ένα special δείπνο που διοργανώθηκε από την μοναδική Master of Wine της Ινδίας, τη Sonal Holland. Τα κρασιά είχαν βελτιωθεί σημαντικά από την τελευταία μου επίσκεψη το 2017.
Ο Hridhay Mehra, επικεφαλής σομελιέ του Masque, επιβεβαίωσε τα πολιτιστικά εμπόδια που το κρασί έπρεπε να ξεπεράσει σε πολλούς τομείς της ινδικής κοινωνίας. «Πήρε πολύ καιρό να πείσω τους γονείς μου ότι πίνω για βιοπορισμό. Έπρεπε να κρύβω μπουκάλια κρασιού στο ντουλάπι της κρεβατοκάμαράς μου», μου είπε.
Μερικές μέρες αργότερα, πίσω στο Λονδίνο, επρόκειτο να συναντήσω μια νεαρή Ινδή συγγραφέα κρασιού, που μετανάστευσε στην Αμερική με τους γονείς της ως έφηβη. Η μητέρα της, ένθερμη οινόφιλη, εξακολουθεί να το πίνει σε φλιτζάνι αντί για ένα πιο αποκαλυπτικό ποτήρι, όπως είπε. Το δείπνο στο Masque ήταν η πρώτη φορά που αυτοί οι εννέα παραγωγοί συναντήθηκαν κοινωνικά. Η Holland τους ζήτησε να προσφέρουν από ένα κρασί και διαπίστωσε, ότι οι περισσότεροι ήθελαν να παρουσιάσουν ένα full bodied κόκκινο. Μια αξιοσημείωτη εξαίρεση ήταν ο παραγωγός αφρώδους οίνου Chandon, που ανήκει στην LVMH, ο οποίος μας προσέφερε το αφρώδες ροζέ απεριτίφ που παρασκευάστηκε με τον ίδιο τρόπο όπως το Moët & Chandon, το «αδερφάκι» του στη Σαμπάνια. Αλλά ακόμα και αυτή η εταιρεία προσηλωμένη στις φυσαλίδες εταιρεία, μόλις κυκλοφόρησε ένα ήσυχο κόκκινο, το Aurva Shiraz 2021 με βιδωτό πώμα.
Το Shiraz είναι η πιο περιζήτητη ποικιλία σταφυλιών για κρασί στην Ινδία και ευδοκιμεί στην καρδιά της οινοπαραγωγικής περιοχής της χώρας, στη Nashik, τέσσερις ώρες βορειοανατολικά της Βομβάης. Το Cabernet Sauvignon τα καταφέρνει καλύτερα στο Solapur, επτά ώρες νοτιοανατολικά της Βομβάης, όπου οι νύχτες είναι θερμότερες. Το Chenin Blanc είναι η πιο δημοφιλής ποικιλία για λευκά κρασιά. Υπάρχει πλέον μια Ένωση Οινοπαραγωγών της Ινδίας, με πρωτοβουλία του Ashwin Rodrigues, ιδιοκτήτη και επικεφαλής οινοπαραγωγό του Good Earth Wine, ο οποίος απέκτησε την εμπειρία του στην οινοποιία στην Κοιλάδα Barossa. Μου είπε ενθουσιασμένος ότι η Ένωση πλέον διοργανώνει τεχνικές συναντήσεις «για οινοπαραγωγούς, όχι για διευθύνοντες συμβούλους», στις οποίες σερβίρουν τα κρασιά των άλλων στα τυφλά και τα σχολιάζουν, όλα με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας του ινδικού κρασιού συνολικά.
Ήταν καθισμένος στο τραπέζι μας σε αυτό το δείπνο, και τον άκουσα να ρωτάει την Ipsita Das, διευθύνουσα σύμβουλο της Moët Hennessy India, γιατί πρόσφατα ανέβασε την τιμή του Chandon αρκετά σημαντικά, περίπου στις 25 λίρες ανά μπουκάλι. «Νομίζαμε ότι η Ινδία ήταν έτοιμη για ένα premium κρασί», απάντησε με ένα προσεκτικό χαμόγελο, προτού παραδεχτεί, ότι «ήταν ένα δύσκολο ταξίδι». Ως συνάδελφος Ινδός οινοπαραγωγός που προσπαθεί να ισοσκελίσει τα βιβλία, ο Rodrigues εξέφρασε τη βαθιά του ευγνωμοσύνη για την κίνησή της, αν και ένας πιο κυνικός συνδαιτυμόνας στο τραπέζι μας παρατήρησε, «Οι Ινδοί ακόμα μαθαίνουν να πίνουν ανθρακούχο νερό, πόσο μάλλον αφρώδες κρασί».
Η κατά κεφαλή κατανάλωση κρασιού μπορεί να έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, αλλά εξακολουθεί να μην είναι πολύ μεγαλύτερη από δύο εκατοστόλιτρα (2cl) το χρόνο. Αν και, όπως επεσήμανε ένας επαγγελματίας του κρασιού, «Αν καταναλώναμε όλοι κρασί, δεν θα έμενε για κανέναν άλλον στον κόσμο». Αυτό φαίνεται απίθανο, δεδομένης της ακραίας φτώχειας που βιώνουν πολλοί Ινδοί, αλλά μια έκθεση της ερευνητικής ομάδας IWSR σχετικά με τις προοπτικές για τα αλκοολούχα ποτά προσδιόρισε την Ινδία ως τη χώρα με τη μεγαλύτερη αύξηση σε όγκο το περασμένο έτος και μία από τις λίγες που αναμένεται να συνεχίσουν να αναπτύσσονται στο μέλλον.
Εν μέρει λόγω αυτών των φόρων εισαγωγής, το 75% του κρασιού που πωλείται στην Ινδία είναι ινδικό, και ο Rajeev Samant της Sula Vineyards κατέχει το 60% αυτού του 75%. Εμπνευσμένος από όσα είδε στην Καλιφόρνια, ο Samant είναι στη βιομηχανία εδώ και 25 χρόνια. Αμέτρητοι Ινδοί δοκίμασαν για πρώτη φορά κρασί από σταφύλια στο τουριστικά προσανατολισμένο οινοποιείο Sula στη Nashik, οπότε ο Samant φέρει σημαντική ευθύνη για τις προοπτικές της ινδικής αγοράς κρασιού. Η Sula Vineyards έχει γίνει τόσο γνωστή που ο Samant ετοιμάζει κι άλλες ετικέτες όπως το The Source και το RĀSĀ (άλλο ένα γεμάτο κόκκινο). Αλλά οι πραγματικά ευκατάστατοι πίνουν εισαγόμενο κρασί.
Σε ένα άλλο δείπνο, καθόμουν δίπλα σε έναν λάτρη του κρασιού που ταξιδεύει μεταξύ Λονδίνου και Βομβάης και μου είπε ότι πάντα γεμίζει τις αποσκευές του στο οινοφυλάκιο Hedonism στο Mayfair πριν επιστρέψει στην Ινδία και πληρώνει με περηφάνια την πολυτέλειά του στο τελωνείο. Όταν η Holland ξεκίνησε με το κρασί πριν από 17 χρόνια, υπήρχαν πολύ λίγοι επαγγελματίες κρασιού στην Ινδία, αλλά οι Ινδοί εισαγωγείς κρασιού που συνάντησα πρόσφατα ήταν αξιοθαύμαστα ενημερωμένοι. Μου είπαν ότι τα ιταλικά κόκκινα, ειδικά από την Τοσκάνη, είναι δημοφιλή αυτή τη στιγμή, αλλά ότι η φήμη του Bordeaux έχει χτυπηθεί από πάρα πολλά χαμηλής ποιότητας κρασιά.
Σε ένα άλλο σημάδι των καιρών, αυτόν τον μήνα ιδρύεται η Ένωση Σομελιέ Ινδίας από την υποψήφια Master of Wine με έδρα το Μπορντό, Amrita Singh. Υπάρχουν ήδη 35 με 40 υποψήφιοι για επαγγελματικές εξετάσεις σομελιέ, και ο πρώτος Ινδός κατέκτησε τον τίτλο του Master Sommelier τον Αύγουστο. Ο Kamal Malik εργάζεται αυτή τη στιγμή για έναν εισαγωγέα κρασιού στις Μαλδίβες. Οι Ινδοί σομελιέ που συνάντησα ήταν ομόφωνοι ότι χρειάζονται περισσότεροι σομελιέ στη χώρα τους, επισημαίνοντας ότι πιθανότατα υπάρχουν χίλιοι μπάρμαν για κάθε έναν σερβιτόρο κρασιού. Η προσφορά περιορίζεται από το γεγονός ότι ακόμη και οι κορυφαίες τουριστικές σχολές δεν επιτρέπεται να σερβίρουν αλκοόλ σε κανέναν κάτω των 25 ετών — σχεδόν όλους τους φοιτητές τους. Μπορεί να υπάρχουν μόνο 10 Ινδοί που διαμένουν στην Ινδία και έχουν φτάσει στο ανώτατο επίπεδο, το Diploma, των μαθημάτων του Wine & Spirit Education Trust, αλλά οι δοκιμές κρασιού νωρίς το βράδυ έχουν γίνει μια δημοφιλής δραστηριότητα. Η Devati Mallick, μια νεαρή γυναίκα που τις διοργανώνει, με διαβεβαίωσε ότι όταν οι Ινδοί ταξιδεύουν, τείνουν να ενδιαφέρονται για τα κρασιά των περιοχών που εξερευνούν. Η Susmita Bomzon εργάστηκε στο Ντουμπάι πριν επιστρέψει στη γενέτειρά της την Ινδία, για να δημιουργήσει, το 2023, το πρώτο wine bar της χώρας, το Captain’s Cellar, στο υπόγειο του ξενοδοχείου Taj Mahal στο Νέο Δελχί. Χάρη στα συστήματα Enomatic, προσφέρει 48 κρασιά, ινδικά και εισαγόμενα, σε ποτήρι. Σύμφωνα με τη Master of Wine Holland, «πριν από δεκαπέντε χρόνια αυτό θα ήταν αδιανόητο».
Δεν είναι περίεργο που η Αυστραλία, έχοντας πληγεί από τους τιμωρητικούς δασμούς που επέβαλε η Κίνα το 2020, αποφάσισε να στραφεί στην Ινδία για νέες ευκαιρίες εξαγωγών, καταλήγοντας σε μια εμπορική συμφωνία το 2022. Αυτή είναι μια ραγδαία αναπτυσσόμενη αγορά που δίνει στους οινοπαραγωγούς του κόσμου, οι οποίοι ανησυχούν για τις μειωμένες πωλήσεις αλλού, έναν λόγο για να είναι αισιόδοξοι».
Πηγή: Financial Times
