- Λίγο η τύχη και περισσότερο η εδραιωμένη εξαγωγική δραστηριότητα στη Σιγκαπούρη με έφεραν για ακόμα μία φορά στην όμορφη, πολύβουη, πολύχρωμη και εντυπωσιακή χώρα της Ασίας. Βρεθήκαμε για φαγητό στο Estiatorio Milos του Ομίλου Σπηλιάδη και λίγο η όμορφη, χαμηλή, υψηλής αισθητικής ελληνική μουσική, λίγο το open fish market, λίγο τα ελληνικά κρασιά στα ποτήρια, μας γλύκαναν τη νοσταλγία για την πιο όμορφη χώρα του κόσμου. Σε αυτό, βέβαια, βοήθησαν τα εκλεκτά πιάτα που δεν έχουν καμία ιδιαίτερη τεχνική δυσκολία, αλλά βασίζονται στην εκλεκτή πρώτη ύλη, στην αμεσότητα και στην ειλικρίνεια. Από τα πιάτα μας πέρασαν ένα ταρτάρ από μαγιάτικο, ο κλασικός πύργος από κολοκυθάκια τηγανητά, μια ολόφρεσκη χωριάτικη σαλάτα και μια υπέροχα γλυκοφάγωτη αστακομακαρονάδα. Στα ποτήρια μας η Μαλαγουζιά του Κτήματος Γεροβασιλείου. Τόσα στανταράκια μαζεμένα… αποτέλεσμα άχαστο!
- Ειδική επαγγελματική περίσταση. Θέλαμε ένα εστιατόριο που: [1] να φάμε πάρα πολύ καλά, [2] να είναι wow η ατμόσφαιρα, [3] να έχει πολύ καλό service, [4] να έχει εξαιρετική λίστα κρασιών και [5] να βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας. Οι πλανήτες ευθυγραμμίστηκαν και όλα αυτά –και ακόμα περισσότερα– συνυπήρξαν στο μοναδικό εστιατόριο Brutus Tavern, ένα μαγαζί-εμπειρία μια ανάσα από την πλατεία Κολωνακίου. Τα πιάτα με τη νεκροκεφαλή σπάνε τη βαρεμάρα από την αρχή, όπως κάνουν και όλα τα πιάτα και οι παρουσιάσεις τους: το «bone» πατέ ή crème brûlée από μεδούλι και fois gras, το «raw» ταρτάρ μόσχου, η «milk» burrata με κονσομέ κόκκινων φρούτων και μέντα, η μοναδική κρεατόπιτα με τυρί κομτέ και τη στάμπα «No posts on Instagram», το οποίο φυσικά τηρήσαμε, αλλά και οι μοναδικές κοπές που συνοδεύτηκαν με υπέροχα κρασιά: Tempo d’Angelus Bordeaux 2020, Il Poggione Brunello di Montalcino 2019, Two Hands Wines Gnarly Dudes Shiraz Barossa Valley 2021. Εμπειρία!
- Amalia Rosé του Κτήματος Τσέλεπου. Πρώτη ύλη, σταφύλια Αγιωργίτικου από τα ψηλά αμπέλια του Ασπρόκαμπου στη Νεμέα, παραδοσιακή μέθοδος με τη δεύτερη ζύμωση στις φιάλες, riddling με το χέρι και μοναδική τεχνογνωσία από το Κτήμα Τσέλεπου, το οινοποιείο που έμαθε στην Ελλάδα το αφρώδες κρασί. Και τι ταιριάζει με τη ροζέ Amalia; Θα έλεγα σχεδόν τα πάντα, αν και εμείς τη δοκιμάσαμε με sushi και ασιατικές γεύσεις σε μία ακόμα ζεστή οικογενειακή μάζωξη. Με ή χωρίς το βουητό των παιδιών πάντως, οι φυσαλίδες ταιριάζουν ιδανικά.
- Ξέρετε τι μου αρέσει με τους Γάλλους; Ότι γουστάρουν που είναι Γάλλοι. Ίσως υπερβολικά καμιά φορά, σημασία πάντως έχει ότι αυτή η αυτοπεποίθηση αποτυπώνεται και στην κουζίνα τους. Ο Γάλλος δεν θα περιπλέξει ούτε θα αλλοιώσει τις παραδοσιακές συνταγές της χώρας του, θα σου σερβίρει το μοσχαρίσιο ταρτάρ με τις λεπτές σαν μολύβι πατάτες τηγανητές και την μπαγκέτα με το αγελαδινό βούτυρο και θα νιώθει ότι «αυτό είναι». Αυτά σκεφτόμουν στη γοητευτική γειτονιά του Montparnasse ένα φθινοπωρινό βράδυ, την ώρα που έτρωγα τα σαρκώδη όστρακα Gillardeau, που απολάμβανα το ταρτάρ με τις πατάτες μαζί με ένα πυκνό ερυθρό Pessac-Leognan στο ποτήρι και με φινάλε ένα μεθυστικό Baba Au Rum και ένα Calvados για συνοδεία, που τελικά δεν χρειαζόταν, καθώς στη Γαλλία οι μπαμπάδες με ρούμι είναι «με ρούμι»! Ο ναός έχει όνομα και ονομάζεται La Coupole, δηλαδή «Ο Θόλος», από τον γυάλινο θόλο που δεσπόζει στο κέντρο της εντυπωσιακής αίθουσας.
- Το επιβλητικό κτίριο The Orbit στη λεωφόρο Κηφισίας, στο ύψος των Αμπελοκήπων, είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Εσείς οι μη Αμπελοκηπιώτες περαστικοί της λεωφόρου γνωρίζετε ότι το κτίριο είναι προσβάσιμο και από την πίσω πλευρά επί της Λουίζης Ριανκούρ; Και ότι εκεί θα βρείτε ένα ολοκαίνουργιο Warehouse Assemblage; Specialty καφέδες, μενού που αλλάζει κάθε μέρα και μία από τις πιο πλήρεις συλλογές κρασιών της πόλης για retail αγορές ή επιτόπου σερβίρισμα. Η νέα δουλειά του Warehouse, μετά τα Εξάρχεια, το Σύνταγμα, την πλατεία Μητροπόλεως και την Καλλιθέα, είναι ήδη σημείο συνάντησης.
