#kaymenakis
About twenty years ago, I had the good fortune to work with an investor – an avid wine collector – in a restaurant in Athens.
Είχα την ευλογία πριν είκοσι περίπου χρόνια να συνεργαστώ με κάποιον επενδυτή -δεινό συλλέκτη κρασιών σε ένα εστιατόριο της Αθήνας.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρώ τη μετάβαση του κρασιού από αλκοολούχο ποτό-προϊόν της γης σε κάτι το απόλυτα μοδάτο, ίσως και υπερβολικά προβεβλημένο.
Υπάρχουν κρασιά με τόσο έντονο το στοιχείο του ξύλου στα οργανοληπτικά τους χαρακτηριστικά, που δυσκολεύεσαι να καταλάβεις τι πίνεις…
Πού ανήκει τελικά το ελληνικό κρασί και ποιο είναι το προφίλ των κρασιών μας;
Αναλύουμε το φαινόμενο του ανθρώπου με τη μεγαλύτερη επιρροή στο χώρο του κρασιού παγκοσμίως.
Στις δύσκολες και αβέβαιες καταστάσεις χρειάζεσαι τρία πράγματα: βιβλία, κρασιά, και καλούς φίλους.
Μικρά διαμάντια που προέρχονται από λιγότερο γνωστά αμπελοτόπια.
