Αν ακολουθείς την ίδια μέθοδο για 8.000 χρόνια, τότε ή έχεις πολύ ισχυρή πίστη στον εαυτό σου και είσαι αρκετά ξεροκέφαλος για καινοτομίες ή απλώς κάνεις κάτι καλά και δεν έχεις κανέναν λόγο να πειραματιστείς με καινούργιες πρακτικές. Στην περίπτωση της Γεωργίας, ισχύει το δεύτερο.

Από τα πιο hot ονόματα αυτή την περίοδο στον χώρο του κρασιού παγκοσμίως, τα κρασιά της Γεωργίας έχουν δημιουργήσει το δικό τους trend. Από τη μία αποτελούν ξεχωριστή κατηγορία στις οινικές λίστες πολυτελών εστιατορίων στην Έυρώπη, τη Νέα Υόρκη και τη Σιγκαπούρη και από την άλλη τα βρίσκεις στα ψαγμένα και εναλλακτικά wine bars του Βερολίνου, του Λονδίνου και της Αθήνας. «Χτυπάνε» εύκολα τριψήφιες τιμές και έχουν αρχίσει να πέφτουν πάνω τους οι προβολείς των οινόφιλων.

Στη Γεωργία, η αμπελοκαλλιέργεια και η παραγωγή κρασιού είναι έννοιες συνυφασμένες με την κουλτούρα και την ιστορία του τόπου, κάτι που συναντάμε σε όλες τις χώρες που βρίσκονται στην περιοχή του Καυκάσου. Άλλωστε, με βάση τα όσα ξέρουμε σήμερα, από αυτή την περιοχή άρχισε στην ουσία η οινοπαραγωγή και εξαπλώθηκε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Το 2015, επιστήμονες που μελετούσαν την ιστορία της Γεωργίας ανακάλυψαν αρχαίους αμφορείς και αναλύοντας τα υπολείμματα που περιείχαν –τα κατάλοιπα από σταφύλια και κουκούτσια–, χρονολόγησαν το υλικό στο 6000 π.Χ. Έτσι, η περιοχή αυτή γίνεται το πρώτο μέρος στον κόσμο όπου οινοποιήθηκε σταφύλι. Οι οινοποιοί της εποχής προμήθευαν με κρασί την πόλη της Βαβυλώνας και τα άλλα κέντρα του πολιτισμού της Μεσοποταμίας. Για να έχουμε μια εικόνα των πρωτόγονων μέσων που χρησιμοποιούσαν τότε στην παραγωγή, αρκεί να αναλογιστούμε ότι οι πρακτικές οινοποίησης της Γεωργίας υπήρχαν 3.000 χρόνια πριν από την εφεύρεση της γραφής και 5.000 χρόνια πριν από την έναρξη της Έποχής του Σιδήρου.

Το πιο σημαντικό είναι ότι από τότε μέχρι σήμερα, στην περιοχή παράγεται αδιάλειπτα κρασί, κάτι που δεν συμβαίνει με άλλους αρχαίους πολιτισμούς. Σε ένα ποίημα του Έλληνα λόγιου Απολλώνιου του Ρόδιου (3ος αιώνας π.Χ.), βιβλιοθηκάριου της περίφημης Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, στο έργο του «Αργοναυτικά», αναφέρεται ότι οι Αργοναύτες είδαν αναρριχώ- μενα αμπέλια στην είσοδο του βασιλικού παλατιού και μια πηγή κρασιού στη σκιά των δέντρων όταν έφτασαν στην πρωτεύουσα της Κολχίδας. Η αγάπη του λαού της (σημερινής) Γεωργίας για το αμπέλι περιγράφεται στους θρύλους και στα παραμύθια.

Στη σύγχρονη εποχή, η Γεωργία ήταν από τους βασικούς προμηθευτές της ΈΣΣΔ, εστιάζοντας σε κρασιά μαζικής παραγωγής. Ο εμφύλιος πόλεμος επηρέασε αρνητικά τις εξαγωγές προς τη Ρωσία, όπως και οι συνεχείς μεταβολές στις σχέσεις των δύο χωρών. Σήμερα, πάντως, η Ρωσία παραμένει η βασική αγορά για τον μεγαλύτερο όγκο των κρασιών της Γεωργίας, κυρίως για τα μαζικά κρασιά χαμηλής ποιότητας που παράγουν ουσιαστικά δύο μεγάλες εταιρείες.

ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ

Η Γεωργία βρίσκεται στα ανατολικά της Μαύρης Θάλασσας, στον νότιο Καύκασο. Συνορεύει με τη Ρωσία στα βόρεια, με την Τουρκία και την Αρμενία στα νότια και με το Αζερμπαϊτζάν στα ανατολικά. Έγινε ανεξάρτητο κράτος το 1991 μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Πρωτεύουσα της χώρας είναι η Τιφλίδα και η συνολική της έκταση φτάνει τα 69.700 τ.χλμ. (συμπεριλαμβανομένης της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας).

Η οροσειρά του Καυκάσου με τα πανύψηλα βουνά δημιουργεί ένα τείχος για τους ισχυρούς βόρειους ανέμους και διαμορφώνει ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες για την αμπε- λουργία. Οι αμπελουργικές ζώνες έχουν διαφορετικά εδάφη και είναι διασκορπισμένες σε όλη τη χώρα, η έμφαση όμως δίνεται στα ανατολικά. Από κλιματική άποψη, υπάρχουν 5 πε- ριοχές, οι Guria, Imeretia, Kakheti (η μεγαλύτερη παραγωγή), Kartlia και Racha-Lechkhumi, οι οποίες χωρίζονται και αυτές σε 12 αμπελουργικές περιοχές. Στη χώρα υπάρχουν 24 ζώνες με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης, που βρίσκονται κυρίως στα ανατολικά.

QVEVRIS

Οι Γεωργιανοί φτιάχνουν κρασί σε πήλινους αμφορείς εδώ και 8.000 χρόνια. Αυτά τα μεγάλα κωνικά αγγεία –που χωράνε 1.000 ή περισσότερα λίτρα– θάβονται μέσα στη γη, για να δια- τηρούνται σταθερές οι θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της ζύμωσης και της ωρίμανσης. Χρησιμοποιώντας την παραδοσιακή μέθοδο, οι οινοποιοί ζυμώνουν τον χυμό μαζί με τις φλούδες. Η επαφή με τις φλούδες μετατρέπει τα κρασιά, που αλλιώς θα ήταν λευκά, σε κρασιά κεχριμπαρένια (Amber) με τανίνες. Τα Qvevri κατασκευάζονται ακόμα χειροποίητα και με την αυξανόμενη δημοτικότητα των amber, natural και φυσικών κρασιών η ζήτηση για Qvevri αυξάνεται τόσο στη Γεωργία, όσο και σε διεθνές επίπεδο. Το 2013, τα Qvevri εντάχθηκαν στη λίστα της UNESCO ως Ανθρώπινη Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά, ενώ από το 2021 η οινοποίηση σε Qvevri εντάχθηκε σε καθεστώς αντίστοιχο με το ΠΓΈ.

Facts

[1]  Στην επίσημη λίστα των Wines of Georgia υπάρχουν περισσότερα από
1.000 οινοποιεία, με τα 350 από αυτά να έχουν άδεια εξαγωγής.

[2]  Περίπου 100.000 οικογένειες παράγουν το δικό τους κρασί για
οικιακή χρήση.

[3]  Τα natural wines εδώ δεν είναι μόδα, αλλά ο βασικός, κλασικός τρόπος
παραγωγής και υπάρχει και η σχετική ένωση παραγωγών natural wines.

[4]  Το 2022, οι αμπελώνες κάλυπταν 49.450 εκτάρια και ο συνολικός όγκος
παραγωγής ήταν 2,14 εκατομμύρια εκατόλιτρα κρασιού.

[5]  Περίπου τα δύο τρίτα των αμπελώνων είναι φυτεμένα με λευκές ποικιλίες και
το ένα τρίτο με ερυθρές.

[6]  Τα άγρια αμπέλια εξακολουθούν να είναι ευρέως διαδεδομένα στη Γεωργία
– το είδος Vitis vinifera sylvestris εκπροσωπείται εδώ ακόμη και σήμερα.

[7]  Υπάρχουν περισσότερες από 500 γηγενείς ποικιλίες αμπέλου, αλλά μόνο
το 10% απ’ αυτές είναι εγκεκριμένες για αμπελοκαλλιέργεια.

[8]  Ο όγκος των εξαγωγών ήταν 94 εκατ. φιάλες, με αξία 240 εκατ. $
(στοιχεία του 2019), ενώ ο ρυθμός αύξησης για αγορές όπως οι ΗΠΑ είναι μεγαλύτερος από 20% ετησίως.

Η Daria Kholodilina είναι Γεωργιανή ειδική του κρασιού, με ουκρανικές ρίζες, με έδρα την Τιφλίδα.

Αγαπάει και προβάλλει τα κρασιά της Γεωργίας διεθνώς, ενώ διοργανώνει οινογνωσίες και εκδρομές στις οινικές περιοχές της χώρας, δημιουργώντας tailor made εμπειρίες για τους επισκέπτες της. Της ζητήσαμε να μας ξεναγήσει μέσα από την κουβέντα μας στα κρασιά της Γεωργίας.

Νίκος Ιωαννίδης: Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει στα γεωργιανά κρασιά; Eίναι η ποικιλομορφία των σταφυλιών, οι μέθοδοι οινοποίησης ή το terroir;

Daria Kholodilina: Η μοναδικότητα κάθε περιοχής του κόσμου έγκειται στη σχέση μεταξύ της τοποθεσίας της και των παραδόσεων που εφαρμόζονται εκεί, και η Γεωργία δεν αποτελεί εξαίρεση. Ωστόσο, το γεγονός ότι η αρχαία μέθοδος παραγωγής κρασιών στο Qvevri εφαρμόστηκε χωρίς διακοπή για χιλιάδες χρόνια –παρά τους πολέμους, τις εισβολές και τις προσαρτήσεις– είναι αξιοσημείωτο. Το amber κρασί (επίσης γνωστό ως πορτοκαλί ή λευκό κρασί που έρχεται σε επαφή με τις φλούδες) είναι ένα στιλ που αγαπάμε πολύ. Οι δικές μας ποικιλίες σταφυλιών είναι επίσης κάτι που προσελκύει τους πιο ανήσυχους οινόφιλους. Με όλο τον σεβασμό απέναντι στις ευγενείς ευρωπαϊκές ποικιλίες, καλλιεργούμε κυρίως γεωργιανές – επίσης αρχαίες, αυτές που αναπτύχθηκαν ακριβώς σε αυτή την περιοχή. Αυτή τη στιγμή έχουμε επίσημα 525 ποικιλίες, αλλά περίπου 35 από αυτές μπορεί κανείς να βρει στα ράφια σε αξιοπρεπή ποσότητα.

Νίκος Ιωαννίδης: Τι πρέπει να γνωρίζει κανείς για τα γεωργιανά κρασιά;

Daria Kholodilina: Ως άτομο που φιλοξενεί τακτικά τις γευσιγνωσίες για επισκέπτες απ’ όλο τον κόσμο, μπορώ να πω ότι χρειάζεται ανοιχτό μυαλό… και την ίδια γλώσσα. Θέλω να πω, μπορείτε να περιγράψετε τα λευκά και τα κόκκινα σύμφωνα με τα παγκόσμια πρότυπα, αλλά οι ποικιλίες που χρησιμοποιούμε, οι μέθοδοι παραγωγής που εφαρμόζονται παράλληλα με τις καθιερωμένες είναι διαφορετικές από αυτές που έχουν συνηθίσει οι άνθρωποι. Έπομένως, δεν πρέπει να προσπαθεί κανείς να τα εντάξει σε κάποιο πλαίσιο. Πιθανώς, κατά κάποιον τρόπο είναι το ίδιο με την Έλλάδα – οι οινοποιοί μας πρέπει να εκπαιδεύουν τον κόσμο για περίπλοκα ονόματα όπως Μαραθεύτικο ή Rkatsiteli και να εξηγούν ότι δεν πρέπει να τα συγκρίνουμε με το Cabernet Sauvignon ή το Chardonnay. Απλώς να τα αναλύσουμε ως κάτι καινούργιο.

Τι πρέπει να γνωρίζει κανείς ως εισαγωγή στο γεωργιανό κρασί; Ότι έχουμε αρκετές αμπελουργι- κές περιοχές που είναι πολύ διαφορετικές κλιματικά, οπότε υπάρχει η δυνατότητα να δοκιμάσετε κρασιά θερμού, μέτριου και ψυχρού κλίματος. Το Kakheti είναι η μεγαλύτερη περιοχή, αλλά θα σας έλεγα να προχωρήστε πέρα από αυτή, να δοκιμάσετε Kartli, Imereti, Racha, Guria και Meskheti. Έπίσης, για ακόμα καλύτερη εμπειρία, το amber κρασί πρέπει να σερβίρεται σε θερμοκρασία ανάμεσα σε αυτήν του λευκού με γεμάτο σώμα και σε εκείνη ενός ελαφρού κόκκινου με σώμα. Έίναι υπέροχη η αίσθησή του σε ένα ποτήρι Βουργουνδίας.

Νίκος Ιωαννίδης: Ποιος είναι ο λόγος για την έκρηξη που παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια;  Υπήρξε κάποια εξέλιξη που συνέβαλε στην εξωστρέφεια των οινοποιείων της Γεωργίας;

Daria Kholodilina: Πρώτα απ’ όλα, νομίζω ότι ο κόσμος αρχίζει να κοιτάζει όχι μόνο τα μεγάλα ονόματα, αλλά και τα μικρά οινοποιεία και τις προσωπικότητες πίσω από τη φιάλη. Και η Γεωργία είναι γεμάτη προσωπικότητες! Ακόμη, έχουμε μια πολυσύχναστη σκηνή φυσικού κρασιού, η οποία είναι επίσης μοντέρνα (ωστόσο, για πολλούς ανθρώπους εδώ έτσι είναι η ζωή, δεν κυνήγησαν ποτέ τις τάσεις). Φυσικά, η κυβέρνησή μας εργάζεται και αυτή για την προώθηση των κρασιών στο εξωτερικό: υποστηρίζει τα οινοποιεία σε διεθνείς εκθέσεις και συχνά προσκαλεί τους εισαγωγείς να τα επισκεφθούν. Αυτό έχει επίσης μεγάλη σημασία!

Νίκος Ιωαννίδης: Ποιες είναι οι στρατηγικές αγορές για τα κρασιά και πόσο έχουν επηρεάσει τον εξαγωγικό τομέα οι γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή;

Daria Kholodilina: Το ρωσικό εμπάργκο τη δεκαετία του 2000 έκανε φανταστική δουλειά για εμάς, με τον τρόπο που οι οινοποιοί άρχισαν να αναζητούν τις νέες αγορές και να στοχεύουν σε καλύτερη ποιότητα για να φτάσουν εκεί, διότι οι Έυρωπαίοι και οι Αμερικανοί δεν πληρώνουν εύκολα για εισαγόμενο κακό κρα- σί – αν επιλέξουν κρασί από μια άλλη, ουσιαστικά άγνωστη χώρα, πρέπει να είναι καλό. Σήμερα η Ρωσία εξακολουθεί να αποτελεί σημαντική αγορά για τις μεγάλες εταιρείες που πωλούν εκεί πολλά entry level κρασιά, αλλά όσοι παράγουν ποιοτικό προϊόν (μεγάλης και μικρής κλίμακας) κοιτάζουν μάλλον την Έυρώπη, τις ΗΠΑ και την Ασία (Ίαπωνία, Κίνα, Σιγκαπούρη, Κορέα).

Νίκος Ιωαννίδης: Έχει αναπτυχθεί ο οινοτουρισμός στις αμπελουργικές περιοχές της χώρας;

Daria Kholodilina: Ναι. Το Kakheti και το Kartli είναι οι πιο εύκολες για να τις επισκεφθείτε αν πετάξετε προς την Τιφλίδα. Οι πτήσεις από Kutaisi ανοίγουν τις πύλες για τα οινοποιεία Imereti και Racha. Ορισμένες εμπειρίες είναι αρκετά ρουστίκ και γοητευτικές, με πολλές από αυτές να περιλαμβάνουν και νόστιμο φαγητό – είναι μέρος της κουλτούρας. Οι ιδιωτικές εμπειρίες είναι ακριβές, καθώς όλα τα μπουκάλια και όλο το φαγητό φτιάχνονται μόνο για εσάς. Οι μεγάλες εταιρείες προσφέρουν πιο προσιτά πακέτα και είναι πιο ανοιχτές σε επισκέπτες. Ωστόσο, ως διοργανωτής εκδρομών προτιμώ να στηρίζω τις μικρές, παρόλο που το περιθώριο κέρδους δεν είναι τόσο μεγάλο.

Νίκος Ιωαννίδης: Οι Γεωργιανοί πίνουν κυρίως το κρασί που παράγουν οι ίδιοι ή προτιμούν και εισαγόμενα κρασιά από άλλες αμπελουργικές περιοχές;

Daria Kholodilina: Περισσότερο απ’ όσο μπορείτε να φανταστείτε. Έίναι δύσκολο να πουλήσεις διεθνές κρασί εδώ – οι Γεωργιανοί είναι πατριώτες πότες και προτιμούν τα τοπικά κρασιά. Φυσικά, υπάρχουν άνθρωποι που αγοράζουν ιταλικά και γαλλικά κρασιά, αλλά δεν αποτελούν το κυρίαρχο κομμάτι της κοινωνίας. Έπίσης, στις αγροτικές περιοχές οι άνθρωποι δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά τα ακριβά εισαγόμενα προϊόντα, αλλά δεν προτιμούν και το εμφιαλωμένο γεωργιανό κρασί, καθώς φτιάχνουν οι ίδιοι κρασί για το σπίτι! Η ύπαρξη αυτών των οικιακών οινοποιείων ήταν ένας από τους τρόπους διατήρησης της παράδοσης στους χρόνους της σοβιετικής εκβιομηχάνισης, οπότε, ενώ αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν εξελιγμένο ουρανίσκο, διατηρούν ζωντανή την παράδοση.

Δοκιμάσαμε κρασιά από τη Γεωργία μαζί με τη Μελίνα Αντωνοπούλου της Dameli Wines, που μεταξύ άλλων αντιπροσωπεύει 12 οινοποιεία της Γεωργίας στην Ελλάδα.

[1] SAPERAVI   2022
Iberieli, Zurab Topuridze, Kakheti, Tsinandali.

Αυτό το φυσικό Saperavi παράγεται από την πιογνωστή ερυθρή ποικιλία της Γεωργίας.Βιολογικό κρασί, πολύ προσιτό στιλ, φρούτα, κομψότητα και εξαιρετική φρεσκάδα. Δύο εβδομάδες επαφή με τις φλούδες, ένας μήνας σε Qvevri (θαμμένο πιθάρι) και 11 μήνες ωρίμανση πριν από την εμφιάλωση.

[2]LA VIDA ES UN CARNAVAL, GOGO WINES

Ketevan Berishvili, Kakheti, Artana, Rkatsiteli, Mtsvane Saperavi Ένα κρασί από μία κόκκινη (60% Saperavi) και δύο λευκές ποικιλίες (30% Rkasiteli, 10% Mtsvane).

Το «Gogo Wine», που μεταφράζεται ως «το κρασί του κοριτσιού», προωθεί και συμβολίζει τις δυνατότητες των γυναικών στην αμπελοοινική βιομηχανία της Γεωργίας, η οποία εξακολουθεί να είναι σε μεγάλο βαθμό ανδροκρατούμενη. Η Keti είναι αφοσιωμένη στην παραγωγή κρασιών που είναι [10] πιστά στον τόπο και φτιάχνονται με σεβασμό στη φύση. Οι τεχνικές οινοποίησης είναι πολύ παραδοσιακές, με έμφαση στις χειρωνακτικές πρακτικές, όπως το πάτημα με τα πόδια.

[3] RKATSITELI QVEVRI

Kerovani by Archil Natsvlishvili, Kakheti, Sighnaghi

Το οινοποιείο Kerovani ακολουθεί την κλασική [11] γεωργιανή μέθοδο όπου η ζύμωση των κρασιών συνεχίζεται στα Qvevri. Προσπαθούν πάντα να έχουν ένα κρασί υψηλής ποιότητας που διακρίνεται για τη γεύση.

[4] KIDEV ERTI, LAPATI WINES

By Vincent Jullien and Guillaume Gouerou, Kakheti, Sagarejo

Δύο Γάλλοι βρέθηκαν στη Γεωργία και δημιουργούν κρασιά με γαλλική φινέτσα! Για να πιουν λίγο παραπάνω, φτιάχνουν ελαφριά και φρέσκα κρασιά συνδυάζοντας τον παραδοσιακό γεωργιανό τρόπο και ευρωπαϊκές τεχνικές με γαλλική πινελιά. Tο «kidev erti»σημαίνει «ένα ακόμα» στα γεωργιανά και ακούγεται σαν «Qui divertit», πουστα γαλλικά σημαίνει «τι διασκέδαση!». Ένα απολαυστικό pet nat από την πιο γνωστή γεωργιανή λευκή ποικιλία Rkatsiteli.

[5] SAPERAVI BUDESHURI
John Οkro, Kakheti, Sighnaghi

Τα κρασιά του Okro Saperavi Βudeshuri έχουν νότες κερασιού, τριαντάφυλλου, δαμάσκηνου και μια αίσθηση καπνού στη μύτη. Το στόμα είναι πλούσιο, ζουμερό και βελούδινο. Ωραία τανική δομή και χαμηλό αλκοόλ. Έπαφή με τις φλούδες για 15 ημέρες, δύο χρόνια σε Qvevri πριν εμφιαλωθεί αφιλτράριστο.

[6] VARDISPERI RKATSITELI
Pheasant’s Tears by John Wurdeman, Kakheti, Sighnaghi

Ο παραγωγός, αν και δεν είναι από τη Γεωργία, είναι ένας από τους ανθρώπους που έχει βοηθήσει τη Γεωργία τα τελευταία χρόνια να ακουστούν τα κρασιά της. Το συγκεκριμένοκρασί δεν ακολουθεί τη γεωργιανή μέθοδο, και αυτό γιατί είναι direct press.

[7] NITA, ORI MARANI

By Bastien Warskotte and Nino Gvantseladze, Shida Kartli, Igoeti

Έλαφρύ κόκκινο κρασί με τραγανές και ζουμερές τανίνες. Τα αμπέλια βρίσκονται σε ασβεστολιθικά εδάφη, σε υψόμετρο 800 μ. Whole bunch και καρβονική εκχύλιση σε αναερόβιες συνθήκες (semi carbonic) για δύο εβδομάδες. Στη συνέχεια το 90% μπαίνει σε βαρέλι και το 10% σε Qvevri.

[8] CHINURI, SHAVKAPITO

Samtavisi Marani by Mamuka Kikvadze, Kartli, Samtavisi

Ένα blend από μία λευκή ποικιλία (Chinuri) και μία κόκκινη (Shavkapito). Μας ταξιδεύουν στο Κartli της Γεωργίας, όπου ο Mamuka δημιουργεί κρασιά με την κλασική γεωργιανή μέθοδο, χρησιμοποιώντας τα Qvevri για να εκφράσει το terroir.

[9] NINO’S MGALOBLISHVILI

Archil Guniava, Imereti, Kvaliti

Το Mgaloblishvili είναι μια παλιά κόκκινη γηγενής ποικιλία σταφυλιών που συναντάμε στο Imereti. Έίχε σχεδόν εξαφανιστεί, μέχρι που ο Archil την αναβίωσε. Η Nino είναι η κόρη του και είναι υπεύθυνη γι’ αυτό το funky, μέτριου σώματος κρασί, που έχει μια πινελιά πικάντικου δαμάσκηνου και πολλά μπαχαρικά.

[10] ALADASTURI ― MARIAM GUNIAVA

Imereti Simoneti

Η Mariam είναι η πρώτη κόρη του Archil Guniava και έχει ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα της. Δημιουργεί κρασιά με την παραδοσιακή γεωργια- νή μέθοδο. Λέει χαμογελώντας ότι είναι το κόκκινο κρασί της, αλλά το χρώμα του είναι ροζέ…

[11] OTSKHANURI ROSE 2022, MAKARIDZE WINERY

By Gogita Makaridze and Keto Puturidze, Imereti, Terjola

O Gogita και η Κeto είναι αποφασισμένοι να δημιουργήσουν τη σύνδεση μεταξύ των αμπελώνων και του περιβάλλοντος, παράγοντας φυσικά κρασιά που εκφράζουν την αυθεντικότητα του εδάφους και τις παραδόσεις οινοποίησης του τόπου τους. Χειρωνακτικός τρύγος, πίεση χωρίς skin contact και ζύμωση και παραμονή σε Qvevri για εννέα μήνες.

[12] TSOLIKOURI QVEVRI ― WHITE MULBERRY

Natia Chekurishvili, Imereti, Terjola

Ένα ζουμερό και ευκολόπιστο αφρώδες κρασί. Fine bubbles και απολαυστικές νότες καραμελωμένων εσπεριδοειδών, αχλάδι, μήλο, μπισκότο και μέλι. Πλούσιο μπουκέτο από φρέσκα λευκά φρούτα και αρώματα λουλουδιών.