Η επίσκεψη στο Paleo του Γιάννη Καϋμενάκη στον Πειραιά αποτελεί πάντα μια μοναδική εμπειρία κρασιού και γεύσης, σε ένα ανεπανάληπτο, κατανυκτικό περιβάλλον. Αυτή τη φορά την παράσταση έκλεψε ένα μοναδικό κρασί του Justin Boxler από την Αλσατία: το Riesling Grand Cru Sommerberg 2021, με ηλεκτρική οξύτητα, λεμονάτη φρεσκάδα, ορυκτά αρώματα και μοναδική δομή και διάρκεια. Όταν μάλιστα δοκιμάζεις ένα τέτοιο κρασί με φανταστική παρέα στην ενιαία, ψηλοτάβανη πέτρινη αίθουσα του Paleo, με τα ξύλινα δοκάρια και τις φιάλες-κειμήλια στους τοίχους, η συνολική εμπειρία πάει αλλού!
Σιγάλας Vinsanto 2004. Την είχα από παλιά ξεχασμένη τη φιάλη στην προθήκη του γραφείου για να… φιγουράρει σε τυχόν επισκέψεις πελατών μας του εξωτερικού. Κάπως έτσι ξέμεινε στην προθήκη είκοσι καλοκαίρια και είκοσι χειμώνες. Λέω «δεν υπάρχει περίπτωση, θα έχει φύγει το κρασί»… Παρ’ όλα αυτά, τη βάζω στο ψυγείο, την ανοίγω και παθαίνω σοκ! Το κρασί παραμένει συγκλονιστικό, με ένταση, πυκνότητα, ασύλληπτη οξύτητα, συμπύκνωση και πολύ μακρά επίγευση. Έκείνο τον Αύγουστο του 2004, κάποιοι αναμετρήθηκαν με τα αθλητικά τους όρια στους Athens 2004 Olympics και κάποιοι με τα οινικά όρια του εαυτού τους, της Σαντορίνης και της Έλλάδας! Η συνοδεία από βελγικές τρούφες απλώς υπογράμμισε τον χαρακτήρα ενός μυθικού κρασιού.
Τρεις εκθέσεις τριών σπουδαίων περιοχών της Έλλάδας στην Αθήνα: Central Wine Fair για τα κρασιά της Κεντρικής Έλλάδας, Peloponnese Wine Festival γι’ αυτά της Πελοποννήσου και Βοροινά για τα κρασιά της Βόρειας Έλλάδας. «Αν ξεχώριζες τρία κρασιά, ένα από κάθε έκθεση, ποια θα ήταν;» Προφανώς είναι δύσκολη η απάντηση και φυσικά δεν μιλάμε για «τα καλύτερα», αλλά γι’ αυτά που μου κέντρισαν το ενδιαφέρον. Πάμε λοιπόν: Μονεμβάσιος ερυθρός 2014 από το Οινοποιείο Τσιμπίδη, για τα υπέροχα βαλσαμικά, γήινα αρώματά του. Blanc de Gris 2015 από το Κτήμα Τσέλεπου, ένα υπέροχα νεανικό Μοσχοφίλερο με φρεσκάδα που εκπλήσσει. Και τέλος, Grande Reserve Boutari 2018, ένα Ξινόμαυρο που σέβεται την καταγωγή του και δεν χάνει την ταυτότητά του ανεξαρτήτως διοικητικών αλλαγών και εναλλαγής προσώπων στην ιστορική Οινοποιία Boutari.
Κτήμα Άλφα ροζέ 2023. Ένα ανεπανάληπτο ροζέ κρασί από Ξινόμαυρο που έχει αποκτήσει διαστάσεις εμμονής για όλους μας με την άμεση, προφανή γοητεία του: την ελαφρότητά του, τα υπέροχα ανθώδη αρώματά του, τη γευστική ευελιξία του. Ένα κρασί καλοσχεδιασμένο και εξωτερικά, με τις ροζ/μοβ ανταύγειες σε ετικέτα και καψύλιο, αλλά και την υπέροχη, διάφανη, ανάγλυφη φιάλη. Δοκιμάστηκε δίπλα σε κρύα ορεκτικά, σαλάτες και χειροποίητες πίτσες και… ήταν όλοι χαρούμενοι!
Δεν είχε τύχει να δοκιμάσω σε βάθος τη δουλειά κάποιου οινοποιείου από το Τιρόλο, στο Alto Adige της Βόρειας Ίταλίας, και η ευκαιρία μού δόθηκε στην έκθεση «ΟινοVino» της εταιρείας Deals, παρουσιάζοντας τη δουλειά του παραγωγού Alois Lageder. O οινολόγος Clemens Lageder καθοδήγησε μια υπέροχη γευστική δοκιμή με 14 δείγματα, σε τέσσερα wine flights. Δοκιμή ξεχωριστών terroir από την ίδια ποικιλία και σύγκρισή τους με το χαρμάνι αυτών. Σύγκριση κρασιών από τον ίδιο αμπελώνα και τρύγο, με διαφορετική οινοποίηση: απευθείας πίεση, skin contact, πίεση ολόκληρων τσαμπιών. Έιδικά τα λευκά από Pinot Bianco και Pinot Grigio έκλεψαν την παράσταση με τη φρεσκάδα, την αυθεντικότητα, την τυπικότητα και το μάκρος τους.
Έπισκέφτηκα τις «Βάκχες», την καθιερωμένη έκθεση κρασιών ήπιας παρέμβασης στον πολυχώρο Ρομάντσο, στα στενά της Ομόνοιας, σε ένα απόλυτα hipster σκηνικό. Στο άκουσμα του event, φαντάζεται κανείς bret, λάσπη, ακραίες οινοποιήσεις και άπειρο pet nat! Με εξαίρεση το τελευταίο, που όντως ισχύει, τα άλλα δεν αποτελούν τον κανόνα, η έκθεση είναι πολύ περισσότερο safe από όσο ακούγεται. Έιδικά όταν σου δίνεται η ευκαιρία να δοκιμάσεις κάποια από τα πιο up and coming κρασιά της Έλλάδας. Από όσα πρόλαβα να δοκιμάσω, ξεχώρισα τις ανεπανάληπτες Σαντορίνες Χατζηδάκη και Άκρα Χρυσός, το απίστευτο Aori από την Κρήτη, τις μαγευτικές Νάουσες του Μαρκοβίτη, τα αφρώδη μακράς παλαίωσης του Καρανίκα, τα υπέρκομψα κρασιά του Ζαφειράκη, τα γεμάτα φρεσκάδα Μοσχάτα της Έυμορφίας Κωστάκη από τη Σάμο, τις λεμονάτες, ορυκτές Ρομπόλες του Πετρακόπουλου από την Κεφαλονιά και τα πλούσια Άωτον και The Knack Project από Παιανία και Μέγαρα αντίστοιχα.
