Ο Emmanuel Reynaud, ένας από τους πιο εμβληματικούς και αθόρυβους οινοποιούς της Γαλλίας, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 61 ετών, αφήνοντας πίσω του μια κληρονομιά που δύσκολα θα επαναληφθεί.

Ιδιοκτήτης του θρυλικού Château Rayas και φύλακας μιας οικογενειακής παράδοσης που ξεκίνησε πριν από σχεδόν ενάμιση αιώνα, υπήρξε μια προσωπικότητα που καθόρισε όσο λίγοι την εικόνα του Grenache στον πλανήτη. Σε έναν κόσμο κρασιού που συχνά ζητά προβολή, εκείνος προτίμησε τη σιωπή, την απόσταση και την καθημερινή παρουσία στους αμπελώνες του. Ζούσε και δημιουργούσε μακριά από τη δημοσιότητα ακόμα και όταν έγινε διάσημος μέσα από τη δουλειά του. Τα κρασιά του ταξίδευαν πολύ περισσότερο από τον ίδιο – και μάλιστα σε επίπεδο φήμης και τιμών που ελάχιστα κτήματα του Ροδανού έχουν φτάσει.

Στον Emmanuel Reynaud οφείλεται η μετατροπή του Grenache από μια φαινομενικά απλή μεσογειακή ποικιλία σε φορέα κρασιών μυθικών διαστάσεων. Η προσέγγισή του ήταν αδιαπραγμάτευτη: αργός τρύγος, ελάχιστη παρέμβαση στο οινοποιείο, απουσία νέου βαρελιού, υπομονετική εκχύλιση και μια σχεδόν εμμονική φροντίδα των παλαιών αμπελιών του Rayas. Τα κρασιά του αναγνωρίζονταν ακόμη και μόνο από το άρωμά τους – ένα αρωματικό μίγμα που κανείς δεν κατάφερε να αντιγράψει πλήρως. Χωρίς να το επιδιώξει, έγινε σημείο αναφοράς για οινοποιούς σε όλο τον κόσμο, ειδικά για όσους δουλεύουν με Grenache.

Όταν το 1997 έφυγε αιφνίδια από τη ζωή ο θείος του, Jacques Reynaud, ο Emmanuel κλήθηκε να αναλάβει το Château Rayas και το Château de Fonsalette, συνεχίζοντας παράλληλα το έργο του στο Château des Tours. Ήταν μια ευθύνη σχεδόν δυσβάσταχτη, καθώς ο Jacques θεωρούνταν ο «νονός» του Châteauneuf-du-Pape. Εκείνος όμως κατάφερε όχι μόνο να σταθεί στο ύψος του θρύλου, αλλά και να βελτιώσει τη σταθερότητα και τεχνική καθαρότητα των κρασιών, οδηγώντας το Rayas σε ακόμη υψηλότερο επίπεδο.

Για τον Reynaud μας είχε μιλήσει με ζεστά λόγια ο φίλος και συνοδοιπόρος του στο κρασί Γιώργος Λελεκτσόγλου. Οινοποιούσαν για χρόνια μαζί τα κρασιά τους. Παρέμεινε πάντα άνθρωπος κλειστός, με έναν χαρακτήρα που συνδύαζε τη σοβαρότητα με μια αυθεντική ευγένεια για όσους κέρδιζαν την εμπιστοσύνη του. Απαιτούσε ακρίβεια, συνέπεια και σεβασμό. Πάνω απ’ όλα ήταν ένας άνθρωπος που έδινε όλο του τον χρόνο στη γη, στο αμπέλι και στη διαδικασία της δημιουργίας.

Παρότι θα μπορούσε εύκολα να επεκτείνει τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις του, ο Reynaud επέμεινε να διατηρεί τα δάση που περιβάλλουν το Chateau Rayas, πιστεύοντας βαθιά στην αξία της βιοποικιλότητας και στην επίδραση του περιβάλλοντος στην υγεία του αμπελώνα.

Ο Emmanuel Reynaud έφυγε, αλλά το αποτύπωμά του στις κορυφαίες εκφράσεις της Grenache και στη φήμη του Châteauneuf-du-Pape θα παραμείνει ζωντανό για δεκαετίες. Η συνέχεια περνά στους τρεις γιους του, που μεγάλωσαν μέσα στους αμπελώνες και γνωρίζουν όσο κανείς το πνεύμα του Rayas.