Η ευρύτητα του πνεύματος που χαρακτηρίζει τον Στέλλιο Μπουτάρη αποτυπώθηκε έμπρακτα στα κρασιά που δοκιμάστηκαν σε ένα εξαιρετικό Masterclass με τίτλο “Τα Ξινόμαυρα του Κτήματος Κυρ Γιάννη: Αναζητήσεις και Κατακτήσεις,” που διοργανώθηκε με την συνεργασία του WSPC και πραγματοποιήθηκε στην έδρα του εκπαιδευτικού οργανισμού.
Για μία σχέση αγάπης – μίσους με το Ξινόμαυρο, έκανε λόγο αστειευόμενος ο Στέλλιος Μπουτάρης αναφερόμενος στις πολυετείς αναζητήσεις, δοκιμές και πειραματισμούς του κτήματος με την ομολογουμένως δύσκολη αλλά ιδιαίτερα γοητευτική ποικιλία της Βόρειας Ελλάδας.
Η διαρκής, ωστόσο, διάθεση για βελτίωση – που κρύβει, όπως είπε χαριτολογώντας, και την ματαιοδοξία που χαρακτηρίζει τον οινοποιό, έχει οδηγήσει, με τον οινολόγο του κτήματος Αντώνη Κιοσέογλου στο τιμόνι, σε εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Από τους ίδιους αμπελώνες αλλά με διαφορετική οινοποίηση, αυτή τη φορά σε αμφορέα, η επίσης πειραματική ετικέτα Amphora, μετεξελίξεις και οι δύο της Καλής Ρίζας.
Η περιοχή του Αμύνταιου φαίνεται να ανεβαίνει πλέον σταθερά, καθώς εντείνονται οι προσπάθειες να διατηρηθούν οι παλαιοί αμπελώνες. Ενώ οι πολύ καλές καιρικές συνθήκες που επικρατούν φέτος υπόσχονται εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Μεγάλο ρόλο παίζει βεβαίως και η μεγάλη βελτίωση στο κομμάτι της αμπελουργίας, στο οποίο δίνεται πλέον μεγάλη έμφαση, πέρα από τις όποιες αλλαγές και πειραματισμοί πραγματοποιούνται μέσα στο οινοποιείο. Ακολούθησαν ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ροζέ με την ετικέτα “Αγκαθωτό Single Block Ροζέ 2022,” και ένα ερυθρό – πολύ φρέσκο αφού ήταν φετινό – από το cru της Γάστρας στη ζώνη της Νάουσας, το οποίο ζυμώνει σε γυάλινη δεξαμενή. Όπως εξήγησε ο Αντώνης Κιοσέογλου, το γυαλί αποδεικνύεται το απόλυτα ουδέτερο υλικό με μηδενική επίδραση στο κρασί που ζυμώνει μέσα σε αυτό, με αποτέλεσμα να επιτυγχάνεται καλύτερα ο στόχος της ανάδειξης του terroir.
Ένα ακόμη από τα ενδιαφέροντα πειράματα που πραγματοποιούνται αυτήν την εποχή στο κτήμα Κυρ Γιάννη.
Το Masterclass ολοκληρώθηκε με την «αποδόμηση» της Ράμνιστας 2013 με μια εντυπωσιακή δοκιμή των κρασιών που συμμετέχουν στο χαρμάνι και προέρχονται από τα διαφορετικά blocs του συγκεκριμένου αμπελώνα της Νάουσας, το παλαιότερο τμήμα του οποίου έχει φυτευτεί το 1970.
Οι διαφορές μεταξύ των συγκεκριμένων αμπελοτοπιών (Ciclamina, Syniaki, Limni) ήταν απολύτως διακριτές και ο στόχος να φανεί ο αμπελώνας μέσα από την δοκιμή αυτή ιδιαίτερα πετυχημένος. Δεν έλειψε και μια ετικέτα της ίδιας χρονιάς με ιθαγενείς ζύμες, ένας ακόμη ενδιαφέρων πειραματισμός.
Κλείνοντας την παρουσίαση, ο Στέλλιος Μπουτάρης υπογράμμισε ότι στόχος παραμένει η δημιουργία του «μεγάλου ξινόμαυρου», κάτι που μάλλον δεν θα αργήσει αν κρίνει κανείς από την γνώση, την επιμονή και την ακούραστη προσπάθεια που συντελείται από όλη την ομάδα του κτήματος Κυρ Γιάννη.
