«Oι άνθρωποι δεν θυμόμαστε μέρες, θυμόμαστε στιγμές» και ο Γρηγόρης καταγράφει τις σημαντικότερες στο σημειωματάριό του.
Σε μια περίοδο γενικότερης ανομβρίας από άποψη εκθέσεων, γευστικών δοκιμών και events, λόγω Covid-19, η διοργάνωση webinars γευσιγνωσίας αποτελεί έναν απολαυστικό μονόδρομο. Έτσι δεν έχασα την ευκαιρία να παρακολουθήσω τα virtual tastings του 50 Great Greek Wines, που διοργάνωσε o Γιάννης Καρακάσης MW με τους συνεργάτες του, με ζωντανή σύνδεση μέσω οθόνης με τους παραγωγούς, δοκιμάζοντας μαζί τους τα κρασιά που διακρίθηκαν στον διαγωνισμό 50 GGW. Τα κρασιά μοιράζονται σε ατομικά φιαλίδια και δημιουργούνται tasting kits, τα οποία οι συμμετέχοντες παραλαμβάνουν με courier. Στο πρώτο tasting, στις 25 Φεβρουαρίου, μεταξύ άλλων δοκιμάσαμε το Cuvée Monsigniori 2018 του Αργυρού, το Rosé Single Vineyard Hedgehog 2019 του Κτήματος Άλφα, το Κτήμα Μητραβέλα Νεμέα, αλλά και το Rapsani Old Vines 2017 του Ντούγκου. Στο δεύτερο tasting, στις 24 Μαρτίου, το οποίο παρακολούθησαν περίπου 200 συμμετέχοντες, παρέλασαν από τα ποτήρια μας μοναδικά κρασιά από τα οινοποιεία Μυλωνά, Λυραράκη, Βιβλία Χώρα, Διαμαντάκου, Αβαντίς και άλλα.
Πριν από σχεδόν τέσσερα χρόνια, στο τραπέζι του γάμου μας, είχαμε σερβίρει –μεταξύ άλλων– τον λευκό Δάφνιο του 2016 από το Οινοποιείο Δουλουφάκη. Είχα από τότε κρατήσει προς παλαίωση δύο εξαράκια κιβώτια και πριν από λίγες ημέρες ανοίξαμε μια φιάλη. Το αποτέλεσμα άξιζε και με το παραπάνω την αναμονή. Όλα τα στοιχεία του κρασιού έχουν δεθεί μεταξύ τους αρμονικά και το ακόμα ζωηρό φρούτο του κρασιού, ροδάκινο και νεκταρίνι, έχει στολιστεί με μια όμορφη, κρεμώδη και ξηροκαρπάτη αίσθηση. Αν θέλετε να το δοκιμάσετε, κυκλοφορεί από το οινοποιείο η συλλεκτική Κασετίνα Κάθετης Γευσιγνωσίας, που περιέχει λευκό Δάφνιο από τις σοδειές 2016, 2017, 2018 και 2019.
Τη βραδιά που προβλήθηκε το επεισόδιο με το Champagne pairing στο «MasterChef», οι περισσότεροι φίλοι του κρασιού ήταν συντονισμένοι στις οθόνες τους, προσηλωμένοι σαν να παρακολουθούσαν τελικό του Champions League. Ο Θόδωρος Λέλεκας εκπροσώπησε επάξια τη Moët & Chandon του κολοσσού LVMH. Εγώ, από την άλλη, ήμουν μάλλον σε φάση παρακολούθησης Champions League εκείνο το βράδυ, και έτσι παραγγείλαμε μια υπέροχη Black Angus πίτσα από το Alpino στο Χαλάνδρι με κρέμα από τυρί ricotta, κιμά από 100% μοσχάρι black angus, καπνιστή scamorza, τοματίνια και mozzarella.
Πίτσα στο πιάτο και αφρώδες στην τηλεόραση… Τι ανοίγουμε; Εύρηκα! Mateus Rosé! Τι θα πει πού το θυμήθηκα; Οι θρύλοι δεν ξεχνιούνται. Σε ελάχιστο χρόνο άδειασε η φιάλη αυτού του γεμάτου αρώματα φραμπουάζ και κερασιού ροζέ, με τους μόλις 11% βαθμούς αλκοόλ, τον ελαφρύ αφρισμό, τα υπολειμματικά σάκχαρα. Και φυσικά, με τη θρυλική πλακέ φιάλη με την οποία έχουν φωτογραφηθεί ο Jimi Hendrix, η Amália Rodrigues, ο Steve Jobs και ο Ace Frehley των Kiss. Ένα αυθεντικά και αμετάκλητα σκουρόχρωμο ροζέ, την εποχή που όλοι προσπαθούν να αντιγράψουν το ανοιχτόχρωμο στιλ της Προβηγκίας. Θα στοκάρω σίγουρα για το επόμενο post-Covid party, όταν γίνει!
Ταβέρνα «Ο Μωριάς», στην Αγία Παρασκευή. Γι’ αυτό το ανεπανάληπτο χειροποίητο μοσχαρίσιο μπιφτέκι κουβαλιούνται στην Αγία Παρασκευή από πολλά μέρη της Αττικής, τη στιγμή που εμένα βρίσκεται λίγα μέτρα από το γραφείο μου. Τις προάλλες, μας ξελάσπωσε πάλι σε μια μπιφτεκοκατάνυξη με συνοδό το πανέμορφο Syrah του Κτήματος Αβαντίς. Μεστό, χυμώδες Syrah με σεμιναριακό πιπεράτο άρωμα, τονισμένη οξύτητα και τανίνες και υπέροχα φουντουκένιο τελείωμα. Ένα από τα πιο value κρασιά του ελληνικού αμπελώνα.
Χατζημιχάλη Καπνίας λευκός, 2015, 100% Chardonnay. Το βρήκα ξεχασμένο σε ένα cash and curry σε τιμή-σκάνδαλο, το αγόρασα ενστικτωδώς και δικαιώθηκα πανηγυρικά. Ένα παλαιωμένο λευκό κρασί πενταετίας, στο απόλυτο peak του, με αρώματα από ώριμο ροδάκινο, μάνγκο, αργίτικο πεπόνι, ζαχαρωμένα βερίκοκα, μανιτάρια Portobello, φουντούκια και κάσιους. Η τονισμένη οξύτητα και το φρούτο κρατάνε ολοζώντανο το κρασί, ενώ ο πλούτος και η πληθωρικότητά του ταίριαξαν πανέμορφα με ένα εξαιρετικό ριζότο με κοτόπουλο. Να δεις που οι μέρες της καραντίνας με τα μαγειρέματα θα μας λείψουν κάποτε! g
