Ένα από τα πρώτα οινοποιεία (port house) στην κοιλάδα Douro, καθώς ιδρύθηκε το 1716. Για πολλά χρόνια ανήκε στη γνωστή και σημαντική για την τοπική κοινωνία Dona Antonia Adelaide Ferreira, όπου ακόμα και σήμερα, στη μνήμη της, το καλύτερο κρασί τους φέρει το όνομά της.
«Πω πω, το στόμα μου έγινε τσαρούχι, μούδιασε η γλώσσα μου!» – συνηθισμένη φράση σε όσους από εμάς πίνουν κρασί, κυρίως κόκκινο. Τι είναι όμως αυτή η αίσθηση, δυσάρεστη πολλές φορές, απαραίτητη ή και ωραία άλλες, που συνοδεύει πολλά από τα κρασιά; Και το βασικότερο από όλα, ποια είναι τα φαγητά που αγαπούν τις τανίνες;
Eτσι τα ερωτεύεσαι τα αποστάγματα…Μέσα από ιστορίες. Όταν τα συνδέσεις με τόπους που ξέρεις ή που θα ήθελες να γνωρίσεις ή ακόμη και με τόπους που σου ανοίγονται μέσα από τη γεύση τους.
Είναι δεκαετία του ’90, είμαι 20 χρονών, φοιτήτρια. Βρίσκομαι στο μπαρ του Four Seasons στην Τζακάρτα, στην Ινδονησία. Οικογενειακό ταξίδι με τους γονείς. Συναντώ στο μπαρ του ξενοδοχείου έναν τύπο αρχαιολόγο, ενδιαφέροντα. Πρέπει να δείξω ότι δεν είμαι πιτσιρίκα. Κοιτάζω το μενού, παραγγέλνω Mai Tai.
«Το κρασί είναι σαν ένα τραγούδι. Πρέπει να αφηγείται μια ιστορία.» Η φράση ανήκει στον Sting o οποίος μαζί με τη σύζυγο του Trudie Styler, είναι από το 1996 ιδιοκτήτες του υπέροχου Il Palagio, ενός κτήματος με μια πανέμορφη βίλα στην καρδιά του Chianti, στην Τοσκάνη.
Ψάχνω ώρα να βρω λέξεις για να περιγράψω τα κρασιά που έχω μπροστά μου. Είναι από εκείνες τις φορές που, αντί να είμαι «αντιμέτωπος» με τον υπολογιστή, θα ήθελα να μοιραζόμουν την εμπειρία.
Το οινοποιείο Cantina San Michele Appiano, που ιδρύθηκε το 1907, βρίσκεται στην καρδιά του Αppiano Sulla Strada Del Vino, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Τιρόλο.