Είναι γνωστό ότι στο κρασί όλα συμβαίνουν πολύ αργά. Τα πάντα χρειάζονται χρόνο, φροντίδα και υπομονή.Από την ίδια τη δημιουργία του κρασιού μέχρι την εμπορική του καταξίωση, κάθε γενιά δίνει τη σκυτάλη στην επόμενη, με την ελπίδα να την πάει λίγο παρακάτω.
Μέσα από τις δεκαετίες, τις διαφορετικές γενιές και τη συσσωρευμένη γνώση χτίζονται οι ιστορίες και οι μύθοι. Όμως κάποιες φορές εμφανίζονται άνθρωποι που καταφέρνουν να πηγαίνουν τη σκυτάλη μακρύτερα από όσο τους αναλογεί. Θεωρώ ότι ο Γιώργος Καραμήτρος του Winery Monsieur Nicolas στην Καρδίτσα, ένας αμπελουργός τέταρτης και οινοποιός δεύτερης γενιάς, είναι μια τέτοια περίπτωση. Ακόμα στα early-fifties του, έχει ήδη διανύσει μια μεγάλη απόσταση, έχοντας πολλά ακόμα να προσφέρει. Από την οικογένειά του πήρε και την αγάπη για το χωριό του, τον ορεινό Μεσενικόλα, αλλά και πολύτιμες εμπειρίες από τις πρώτες προσπάθειες οινοποίησης των γονέων, Γιάννη και Γιαννούλας Καραμήτρου. Ήταν εκείνοι οι οποίοι αναμπέλωσαν κάποιους από τους παλιούς οικογενειακούς αμπελώνες του προπάππου και δημιούργησαν νέους εμπορικούς δρόμους για το κρασί και το τσίπουρό τους. Ο Γιώργος Καραμήτρος μπήκε στην οικογενειακή επιχείρηση το 1990 σπουδάζοντας στο ΙΕΚ Οινολογίας στην Καρδίτσα, ενώ δέκα χρόνια αργότερα ίδρυσε μια σύγχρονη εταιρεία στα ίχνη της παλιάς, αναπτύσσοντας μια πολύ επιτυχημένη γκάμα προϊόντων μέσα από μια πολύ φρέσκια ματιά τόσο οινοποιητικά όσο και εμπορικά.
Νέα κρασιά, ευφάνταστα ονόματα, πανέμορφες περιγραφές μέσα από τα μάτια του εικονοπλάστη οινοποιού, τα κείμενα του οποίου ανταγωνίζονται τα κρασιά του σε φρεσκάδα και μπρίο. «Μια μπάλα πλαστική με μαύρα και άσπρα μπαλώματα. Να γυρίζει, να φεύγει μακριά με κάθε κλοτσιά. Κοντοπαντέλονα και χώμα με χαλίκι. Κολόνια και δέρμα αθώο. Τρεις φίλοι και μία μπάλα, τα ωραιότερα απογεύματα της ζωής μου. Και τι δεν θα ‘δινα για ένα σουτ ακόμη. Μια μπαλιά να γυρίσει τον χρόνο πίσω και να μη με νοιάζει τίποτα!» Ένα ευαίσθητο κείμενο στην οπίσθια ετικέτα του λευκού «Mois Je M’En Fous!», από 100% Μαλαγουζιά. Μια σειρά κρασιών που εμπνεύστηκε το όνομά της από την αναζήτηση της χαμένης μας παιδικότητας, την ελαφρότητα και την ανεμελιά.
Συναντηθήκαμε με τον Γιώργο και τη Λίτσα Καραμήτρου λίγο καιρό πριν από τον τρύγο, στην όμορφη κάβα τους στο κέντρο της Καρδίτσας. Είναι το βασικό σημείο πώλησης όπου κανείς βρίσκει όλα τα προϊόντα τους αλλά και παλαιωμένες χρονιές, μεγάλες φιάλες και gourmet εκπλήξεις. Ξεκινήσαμε την κουβέντα μας από το παρόν. Το οινοποιείο σήμερα παράγει 180.000 φιάλες ετησίως, με τη μισή παραγωγή να καλύπτεται ισομερώς από τα τρία μονοποικιλιακά «Mois Je M’En Fous!», από 30.000 φιάλες έκαστο: το λευκό από Μαλαγουζιά, το ροζέ από Μοσχάτο Αμβούργου και το ερυθρό από Λημνιώνα. Και τα τρία στοχεύουν στη φρεσκάδα, στη νιότη και στη δροσιά και είναι πολύ απολαυστικά. Το σκερτσόζικο ημίξηρο ροζέ «Από Δυο Χωριά» από 100% Μαύρο Μεσενικόλα παράγεται σε 40.000 φιάλες, ενώ οι υπόλοιπες 50.000 φιάλες μοιράζονται ανάμεσα στο άμεσο «Κυρά της Λίμνης» (100% Ροδίτης), το λεμονάτο και ορυκτό «Δευκαλίων» (100% Ασύρτικο), το ροζέ αφρώδες «Snob» από 100% Λημνιώνα, το πολύπλοκο ΠΟΠ «Messenicola» (70% μαύρο Μεσενικόλα, 30% Syrah), το «Mois Je M’En Fous! Aged Limnionas» και λίγες φιάλες ενός πανέμορφου Chardonnay δομής ονόματι «Noblis» (εμπνευσμένο από τις λέξεις Noble –δηλαδή ευγενές– και Chablis!).
Η κουβέντα μας συνεχίστηκε στο αυτοκίνητο, μέσα από μια μεγάλη βόλτα ανάμεσα στα αμπέλια με θέα τα έλατα, αλλά και στην πανέμορφη τεχνητή Λίμνη Πλαστήρα. Βλέποντας τα ελάφια να πίνουν νερό από τη λίμνη, ο Γιώργος τονίζει το πόσο ευεργετική υπήρξε η δημιουργία της το 1960, τόσο σε σχέση με την τοπική πανίδα όσο και με την αμπελοκαλλιέργεια. Ένας γιγάντιος υδάτινος όγκος που δροσίζει τη γη σε περιό- δους καύσωνα, σπάει την παγωνιά και γενικότερα αναστέλλει τις καιρικές ακρότητες. Ένα terroir στο οποίο σημαντικό ρόλο παίζουν τα Άγραφα Όρη, στη νότια απόληξη της οροσειράς της Πίνδου. Οι χιονισμένες τους κορυφές υψώνονται γύρω από τη λίμνη, δροσίζοντας και προστατεύοντας τα σχετικά χαμηλού υψομέτρου αμπέλια. Κορυφές που είναι διάσημες και για την επονομαζόμενη «Κοιμωμένη των Αγράφων», μια γυναίκα που κοιμάται, με τα βουνά να δημιουργούν το περίγραμμά της και να τροφοδοτούν τον θρύλο της.
Μετά από λίγο φτάσαμε στον Μεσενικόλα, το γραφικό πετρόχτιστο χωριό που καλλιεργεί το αμπέλι σε βάθος αιώνων. Εδώ βρίσκεται το πρώτο οινοποιείο της οικογένειας, ενεργό και σήμερα, καθώς βρίσκεται μέσα στη ζώνη ΠΟΠ Μεσενικόλα. Είναι απαραίτητο οι οινοποιήσεις του αντίστοιχου κρασιού να γίνονται εδώ, για να αποδοθεί η ΠΟΠ πιστοποίηση. Ο Γιώργος μού εξηγεί ότι στο οινοποιείο αυτό θα συνεχίσουν να παράγονται όλα τα ερυθρά κρασιά παλαίωσης, ενώ θα λειτουργήσει επίσης χώρος γευσιγνωσίας και παρουσιάσεων. Το επισκέψιμο είναι ακόμα υπό διαμόρφωση και αναμένεται να εξελιχθεί σε έναν πολύ ζεστό και φιλόξενο χώρο, με έμφαση στην πέτρα και στο ξύλο. Λίγο πριν από την επιστροφή μας στην Καρδίτσα, επισκεπτόμαστε το νέο οινοποιείο, έναν βιομηχανικό χώρο λίγο έξω από την πόλη. Εδώ οινοποιούνται και εμφιαλώνονται όλα τα λευκά και ροζέ κρασιά, όπως επίσης και τα φρέσκα ερυθρά. Πιάνοντας στα χέρια μου τη φιάλη του ροζέ «Mois Je M’En Fous!», διαβάζω από πίσω: «Μικρή είχα ένα ροζ ποδήλατο, από εκείνα με τις βοηθητικές ρόδες. Ανέβαινα και με μια πεταλιά ο κόσμος ήταν δικός μου. Ανοιγόμουν στους μπαξέδες και οι μυρωδιές των λουλουδιών μού ζάλιζαν το κεφάλι. Ο ήλιος με τα χρώματά του ήταν πάντα στο τέλος του δρόμου, να περιμένει να τον φτάσω! Ο ήλιος και τα αρώματα ήταν ο κόσμος μου, ένας κόσμος όπου δεν με ένοιαζε τίποτε άλλο!».
Ο Γιώργος Καραμήτρος δεν είναι απλώς ένας ταλαντούχος οινοποιός. Δεν είναι μόνο ένας ταλαντούχος αφηγητής. Είναι και σκανταλιάρης. Γιατί σκανταλιά δεν είναι να αγνοείς τις νόρμες και τις παραδόσεις ενός ολόκληρου, αρκετά συντηρητικού κλάδου και να παίζεις με τους δικούς σου όρους, αντισυμβατικά και ατίθασα; Αμμοβολημένες φιάλες, φρέσκα ερυθρά before it was cool, ΠΟΠ κρασιά σε τετράγωνες ανάγλυφες φιάλες, γυάλινα πώματα, χρώμα και φαντασία. Εξάλλου, όπως αναφέρει στην πίσω ετικέτα του ερυθρού «Mois Je M’En Fous!»: «Το σκασιαρχείο και τα πρώτα φιλιά! Αυτά πεθύμησα! Να κλέβω χρόνο γι’ αυτά που αγαπώ. Να ξεστρατίζω! Να περιπλανιέμαι με τους συμμαθητές μου στους αγρούς, να “χάνομαι” σε αρώματα και γεύσεις. Να με κοιτάει το κορίτσι μου και ο κόσμος όλος να είναι μόνο τα μάτια της! Σε αυτόν τον κόσμο θέλω να ξαναγυρίσω, γιατί σε αυτόν δεν με ένοιαζε τίποτα!».
Είναι προφανές ότι το Winery Monsieur Nicolas ξέρει να παίζει. Με 100 στρέμματα ιδιόκτητων και 250 στρέμματα συνεργαζόμενων αμπελώνων, παραγωγή 180.000 φιαλών ετησίως και εξαγωγή της μισής ποσότητας σε διάφορες χώρες –με κύρια αγορά τον Καναδά–, το Winery Monsieur Nicolas αποτελεί έναν πολύ σημαντικό παίκτη της Κεντρικής Ελλάδας και βέβαιο πρωταγωνιστή της περιοχής της Καρδίτσας. Με φιλοδοξία, δίψα για καταξίωση και κέφι. Γιατί το σημαντικότερο ίσως επίτευγμά τους είναι ότι φαίνεται να κατακτούν κορυφές, ενώ το διασκεδάζουν. •
winerymonsieurnicolas.gr
