#grapewinestories
Oι αγαπημένες Σαρακοστιανές συνταγές βρίσκουν το ιδανικό τους ταίριασμα!!!!
Τα τελευταία χρόνια παρατηρώ τη μετάβαση του κρασιού από αλκοολούχο ποτό-προϊόν της γης σε κάτι το απόλυτα μοδάτο, ίσως και υπερβολικά προβεβλημένο.
Σε ελεύθερη απόδοση περιγράφουμε την κατάσταση κατά την οποία οι χώρες βιώνουν μια ξαφνική μεγάλη αύξηση του εισοδήματος, με συνέπειες που μπορεί να αποβούν τελικά επιζήμιες.
Από το Αsti και τους αμπελώνες του, που ανήκουν στην Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά της UNESCO, στην περίφημη Franciacorta –γνωστή και ως ιταλική Σαμπάνια–, στο μοδάτο Prosecco και στα κοκτέιλ που το έκαναν διάσημο παγκοσμίως.
Ο όρος “Βασάλτης” χρησιμοποιείται για το πέτρωμα που σχηματίζεται από την ψύξη της βασαλτικής λάβας μετά από μια ηφαιστειακή έκρηξη και είναι επίσης το όνομα του οινοποιείου του Γιάννη Βαλαμπού.
Μία ανάσα πριν τα Χριστούγεννα οι συνεργάτες του Grape μοιράζονται το τι θα πιουν οι ίδιοι αυτές τις γιορτές και γιατί.
Κρασιά, εστιατόρια, αρώματα, στιγμές και απόψεις που καταγράφηκαν σε ένα ημερολόγιο.
«Το μόνο που πρέπει να φοβάσαι είναι να μην πέσει ο ουρανός στο κεφάλι σου», έλεγε ο πατέρας της Δόμνας Μιχαηλίδου στην κόρη του, και η μέχρι τώρα πορεία της δείχνει να το έχει κάνει πράξη.
Καθώς ένα ακόμη καλοκαίρι «έριξε αυλαία» και έχοντας ακόμη νωπές τις αναμνήσεις από τις στιγμές που μας χάρισε, θέλω να μοιραστούμε κάποιες σκόρπιες σκέψεις που μου γεννήθηκαν αναφορικά με το κρασί και τον κόσμο του και ίσως να επιχειρήσουμε να αναζητήσουμε και μια –έστω και κάπως ανορθόδοξη– σύνδεση των σκέψεων αυτών.
