#winestories
Ε, ναι λοιπόν! Σας το είχα πει πως το άρθρο θα ήταν slow burn. Αλλά μετά το καλοκαιρινό ξενόγλωσσο διάλειμμα, είμαστε πάλι εδώ να ολοκληρώσουμε, στο τρίτο αυτό μέρος, τον προβληματισμό μου σχετικά με το πού πήγε (και αν πήγε) όλη η ιστορία με το κρασί κάπου στραβά.
Τα τελευταία χρόνια διακρίνω έναν αναβρασμό στην παραγωγική διαδικασία του κρασιού τόσο στις παραδοσιακές ευρωπαϊκές χώρες όσο και στις χώρες του Νέου Κόσμου, ο οποίος νομοτελειακά θα επηρεάσει το κρασί που θα κυλήσει στα ποτήρια μας και πιστεύω πως αξίζει τον κόπο να τον ψηλαφήσουμε.
H οινοπαραγωγός ζώνη της Santa Barbara βρίσκεται πιο κοντά στον Ισημερινό από ό,τι βρίσκεται η Κρήτη και η Κύπρος. Τη θεωρούμε το αντίπαλο δέος της Sonoma για την παραγωγή κορυφαίων Pinot, όταν η Santa Barbara βρίσκεται κατά 580 χιλιόμετρα νοτιότερα, έχοντας δηλαδή παρόμοια απόσταση με εκείνη μεταξύ Champagne και Ροδανού.
Η Ηλιάνα Μαλίχιν μοιάζει πολύ στην Κρήτη. Δυνατή, όμορφη, περήφανη, φιλόξενη, παρά το νεαρό της ηλικίας της έχει απλώσει γερά τις ρίζες της και ονειρεύεται πώς θα βοηθήσει τον τόπο της. Ο αμπελώνας στις Μέλαμπες Ρεθύμνης είναι ό,τι πιο εντυπωσιακό έχουμε δει.
Ένα μεγάλο ξύλινο τραπέζι –κοινό για όλους– με τα υπέροχα φαγητά της Κρήτης είναι στρωμένο στο εστιατόριο Μουριές του ξενοδοχείου Cretan Malia Park, a member of Design Hotels.
Κλασικά, θρυλικά, ιστορικά, ανεπανάληπτα και συνήθως πανάκριβα.
Τα κρασιά που συμμετείχαν στον διαγωνισμό, 420 από 141 οινοποιεία, τα επέλεξαν οι ίδιοι οι παραγωγοί.
Επίσκεψη στο θρυλικό, cult οινοποιείο Dominio de Pingus, ιδρυθέν το 1995 από τον Δανό Peter Sisseck.
Το οινοποιείο Cantina San Michele Appiano, που ιδρύθηκε το 1907, βρίσκεται στην καρδιά του Αppiano Sulla Strada Del Vino, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Τιρόλο.
Yannis Kaimenakis is not your typical sommelier… We talk to the owner of Paleo Wine Store.
