Η συνεργασία των οινοποιείων Σπυρόπουλου και Τσέλεπου με τον σκηνοθέτη Κώστα Σπυρόπουλο, δημιούργησε μια κινηματογραφική ταινία για μια άγνωστη αλλά σημαντική ελληνική, οινική ιστορία. Η ταινία «Arcadia 1900 Champagne d’ Orient» είναι μια καταγραφή της ιστορίας των αδελφών Παπανικολάου, οι οποίοι κατάφεραν να παράγουν εξαιρετικό αφρώδη οίνο στο χωριό Ρίζες, στην Τεγέα της Αρκαδίας, από το 1885 έως το 1935.
Απέσπασαν σημαντικά βραβεία και διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς και εκθέσεις της εποχής, κατάφεραν να κάνουν γνωστό στον τότε οινικό κόσμο το Φιλέρι (Μοσχοφίλερο) την ποικιλία που καλλιεργείται στην ζώνη ΠΟΠ της Μαντινείας. Τα κρασιά τους συγκρίθηκαν με τις πολύ γνωστές, πανάκριβες γαλλικές σαμπάνιες από την περιοχή της Καμπανίας και σε κάποιες περιπτώσεις, τις κέρδισαν σε διαγωνισμούς. Χρησιμοποίησαν πρωτοποριακές μεθόδους για την εποχή, όπως η οινοποίηση με γηγενείς ζύμες, χωρίς θειώδη και ελάχιστη παρέμβαση, τεχνικές που έχουν γίνει και πάλι της μόδας σήμερα. Έκαναν εξαγωγές στην Ευρώπη και την Αμερική, άνοιξαν wine bar στις αρχές του 20ου αιώνα στην Αθήνα και κατάφεραν να κάνουν την Τεγέα γνωστή για τα κρασιά της. Η ιστορία των αδελφών Παπανικολάου, δυστυχώς δεν τελειώνει ευχάριστα καθώς η οικογενειακή επιχείρηση δεν κατάφερε να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες που συνάντησε αλλά και να προσαρμοστεί στο πνεύμα της εποχής με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στην καταστροφή.
Αντίθετα με το τέλος της ταινίας, το Κτήμα Σπυρόπουλου, το Κτήμα Τσέλεπου και ο δημιουργός «Arcadia, Champagne d’ Orient» Κώστας Σπυρόπουλος τα κατάφεραν, και μάλιστα πάρα πολύ καλά τόσο στη σύλληψη της ιδέας όσο και στην υλοποίησή της. Πρόκειται μοναδική, πρωτότυπη καταγραφή μιας ιστορίας, με φορέα αφήγησης το κρασί. Στο δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ που συμμετείχε στο 24ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, τον Σπυρίδωνα Παπανικολαου υποδύεται ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος.
Όπως λέει ο Κώστας Σπυρόπουλος: «είναι προϊόν πρωτογενούς έρευνας σε αρχεία και πηγές για μια ιστορία που ήταν άγνωστη. Στις περισσότερες τέτοιες περιπτώσεις, η αφορμή είναι τυχαία. Έτσι συνέβη κι εδώ, όταν έπεσε μπροστά μου ένα φύλλο εφημερίδας από την εποχή εκείνη, μετά μία ξεχασμένη φιάλη, το ένα έφερε το άλλο και το νήμα άρχισε να ξεδιπλώνεται. Η συνύπαρξη των αρχειακών εικόνων με τη δραματοποίηση ήταν ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα αλλά πιστεύω ότι με αυτό τον τρόπο μεταφέρεται με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο η ατμόσφαιρα της εποχής αλλά και η ιστορία των αδελφών Παπανικολάου.»
Η Μαντινεία, πατρίδα του Μοσχοφίλερου είναι μία οινική περιοχή με πολλές ιδιαιτερότητες. Η ζώνη έγινε ΠΟΠ το 1971 αλλά η παραγωγή κρασιού συνεχίζεται αδιάκοπα από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα. Τα οινοποιεία αυξάνονται διαρκώς όπως και τα στυλ κρασιού που κάνει ο κάθε παραγωγός προσπαθώντας να δώσει τη δική του εκδοχή της ποικιλίας που είναι ταυτισμένη με την περιοχή. Αν κάποιος δει τις ετικέτες που κυκλοφορούν στην αγορά από το Κτήμα Τσέλεπου και το Κτήμα Σπυρόπουλου θα βρει (ήσυχα) κρασιά από Μοσχοφίλερο, λευκά ή ροζέ, όπως κάνουν (σχεδόν) όλοι οι παραγωγοί της ζώνης.
Κοινή συνισταμένη στην οινική προσπάθεια των δύο οινοποιείων είναι τα αφρώδη. Η σειρά Ωδή Πανός του Σπυρόπουλου και η σειρά Αμαλία του Τσέλεπου αν και δεν φτιάχνονται με την ίδια μέθοδο, είναι αφρώδη κρασιά από Μοσχοφίλερο (σε λευκές και ροζέ εκδοχές). Σχεδόν 140 χρόνια μετά την πρώτη προσπάθεια των αδελφών Παπανικολάου στην Τεγέα, η Μαντινεία συνεχίζει να βγάζει εξαιρετικά κρασιά που αποσπούν μετάλλια και διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς και συγκρίνονται με άλλα από όλο τον κόσμο.
Οι άνθρωποι των δύο οινοποιείων οργάνωσαν την κοινή δράση τους «Δρόμοι του Αφρού της Αρκαδίας» το Σάββατο 28 Μαΐου. Με την προβολή της ταινίας σε κινηματογράφο της Τρίπολης, την ανοιχτή συζήτηση με τον σκηνοθέτη αμέσως μετά και μια βραδιά με τα αφρώδη κρασιά των δύο οινοποιείων στο εστιατόριο “Villa Incognito” στο κέντρο της πόλης, έδειξαν ότι οι συνέργειες, κάτι καθόλου αυτονόητο και συνηθισμένο στο χώρο του κρασιού, ανοίγουν νέους δρόμους.
Η Ντίνα Σπυροπούλου μιλώντας στο grapemag, για αυτή την κοινή πορεία στέκεται στο κομμάτι της συνεργασίας:
«Τόσο το κτήμα Σπυρόπουλος όσο και το Κτήμα Τσέλεπου, ήταν εξ αρχής συμπαραστάτες του Κώστα Σπυρόπουλου, σκηνοθέτη και σεναριογράφου της ταινίας.
Μάλιστα η πρώτη επαφή του Κώστα Σπυροπουλου με την ιστορία του οινοποιού Βασίλη Παπανικολάου έγινε ύστερα από συζήτηση με τον Νώντα Σπυρόπουλο στα αρχεία του οποίου βρέθηκε μία παλιά εφημερίδα η οποία ανέφερε κάποια στοιχεία της ιστορίας. Στην συνέχεια ο σκηνοθέτης και ερευνητής είχε μία συζήτηση με τον Γιάννη Τσέλεπο όπου η ιστορία της οικογένειας Παπανικολάου άρχισε να ξετυλίγεται.
Όταν η έρευνα ωρίμασε, και τα δύο κτήματα βοήθησαν στην παραγωγή της ταινίας. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές σκηνές της ταινίας έχουν γυριστεί στα δύο κτήματα.
Έτσι όταν η ταινία ετοιμάστηκε, εγώ και ο Άρης Τσέλεπος, σε μία συζήτηση μας, είπαμε ότι κάτι θα πρέπει να κάνουμε γι’ αυτό. Όχι μόνο για να βοηθήσουμε την ίδια την ταινία, αλλά κυρίως για να επισφραγίσουμε την κοινή μας λογική ότι μόνο μέσα από συνέργειες μπορεί το ελληνικό κρασί να πάει μπροστά ιδίως στις αγορές του εξωτερικού. Αν δείτε στις περισσότερες φημισμένες ΠΟΠ περιοχές της Ευρώπης, γνωρίζουμε κυρίως την περιοχή για παράδειγμα: Bordeaux, Chianti και λιγότερο τα οινοποιεία που οινοποιούν εκεί. Άρα για να γίνει γνωστή η περιοχή της Μαντινείας θα πρέπει να δουλευτεί συλλογικά και με συνέργειες. Την ίδια άποψη, την έχει κατά καιρούς διατυπώσει και ένας σημαντικός άνθρωπος του κρασιού στην Ελλάδα ο Ντίνος Στεργίδης, και ομολογώ ότι ταυτίζομαι πλήρως.
Έτσι λοιπόν σε μία συνάντηση με τον Γιάννη, τον Άρη και την Αδριανή, επισφραγίστηκε η συνέργεια των δύο κτημάτων και ξεκινήσαμε μεθοδικά και οργανωμένα να την υλοποιούμε. Ειδική μνεία θα πρέπει να αποδώσουμε στην ομάδα που δούλεψε για αυτό δηλαδή την Αδριανή, την Κενίτα, τον Τάσο και τον Ανδρέα. Επίσης στον Γιάννη Κουλελή, που ήταν δίπλα μας σε όλη την διάρκεια.
Είναι απόφαση μας, η συνέργεια μεταξύ των δύο κτημάτων, να έχει συνέχεια και ελπίζουμε συνοδοιπόρους μας να έχουμε όλα τα κτήματα που οινοποιούν ΠΟΠ Μαντινεία. Είμαστε δε ενθουσιασμένοι, που όλοι οι οινοποιοί της Μαντινείας μας τίμησαν με την παρουσία τους».
