Ο Φοίβος Παραστρατής έχει μια τάση να ξαφνιάζει τον κόσμο του κρασιού με τις δημιουργίες του. Οι ευφάνταστες ετικέτες, οι ειδικές εμφιαλώσεις, τα κρασιά από μοναδικά αμπελοτόπια. Κάθε χρόνο, βρίσκει κάτι διαφορετικό και τραβάει τα βλέμματα. Τα κρασιά του πολύ γρήγορα έχουν γίνει trend και εξαντλούνται μόλις κυκλοφορήσουν.
«Ήταν (και είναι) μια δύσκολη χρονιά φέτος. Μετά από έναν ζεστό χειμώνα, ήρθε μια άνοιξη κρύα και βροχερή και φτάσαμε έτσι μέχρι τον Ιούλιο! Βροχές και χαμηλές θερμοκρασίες , οι συνθήκες που θέλει ο περονόσπορος για να αρχίσει το πάρτι του στον αμπελώνα. Εκεί αρχίζει ο Γολγοθάς του αμπελουργού προκειμένου να τον σταματήσει.
Κοιμόμαστε και να ξυπνάγαμε με την ραντιστήρα στην πλάτη…χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια για να σταματήσουμε το πάρτι….και μεγάλο κόστος επιπλέον. Όσοι ήταν σε επιφυλακή το καταφέρανε. Η βιολογική καλλιέργεια απαιτεί συνεχή επαγρύπνηση. Ύστερα ήρθαν οι καύσωνες. Με ότι αυτό συνεπάγεται. Τον 15αύγουστο τρυγήσαμε το Μοσχάτο στο Ληλάντιο. Το σταφύλι δεν ήταν κακό αλλά η παραγωγή ήταν ακριβώς το 50% της περσινής.
Ο μούστος που ζυμώνει τώρα δείχνει πολύ καλά σημάδια ….Περιμένουμε να ωριμάσει το Ασύρτικο και τα κόκκινα Cabernet Sauvignon και Merlot σε ένα παλιό μικρό αμπελάκι .Ελπίζω η χρονιά να ισοφαρίσει με ποιότητα την πολύ μειωμένη ποσότητα. Θα δειξει…Ξέρετε δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η οινοπαραγωγή είναι μια αγροτική δουλειά, αγρότες είμαστε και σαν αγρότες ξέρουμε πως “στη φύση είσαι πάντα δεύτερο βιολί” όπως είπε ο καθηγητής Γεωπονικής Στέφανος Κουνδουράς. Ξέρουμε ακόμα ότι είμαστε οι πρώτοι που θα αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή. Πρέπει λοιπόν να προσαρμοστούμε και να επαγρυπνούμε κάθε χρονιά για καλύτερα σταφύλι και καλύτερα κρασιά».
