Πειραματικός Αμπελώνας στο Domäne Wachau

Στο Wachau της Αυστρίας, πλέον φυτεύουν ποικιλίες «για να διαπιστώσουν ποιες θα είναι βιώσιμες όσο η κλιματική αλλαγή εξελίσσεται», όπως λέει ο οινολόγος του κτήματος, Heinz Frischengruber.

Η αλήθεια είναι ότι η άνοδος της θερμοκρασίας έχει αρχίσει να δημιουργεί προβλήματα σε ορισμένες μέχρι πρότινος κορυφαίες τοποθεσίες του Wachau, γύρω από το Dürnstein και το Loiben, οι οποίες πλέον πλήττονται από υπερβολική ζέστη και ξηρασία. Οι αμπελώνες μεγαλύτερου υψομέτρου, κοντά σε δασικές εκτάσεις, θεωρούνται πλέον ανερχόμενες περιοχές, χάρη στο ψυχρότερο μικροκλίμα τους. Ο πειραματικός αμπελώνας του Domäne Wachau βρίσκεται στο Hochseiber του Weißenkirchen, σε υψόμετρο που φτάνει έως τα 468 μέτρα. Η έκταση είναι διαμορφωμένη κυρίως σε αναβαθμίδες, καλύπτει περίπου 8,5 εκτάρια και βρίσκεται ακριβώς στην άκρη του δάσους.

Το κτήμα καλλιεργεί τον αμπελώνα οργανικά. Συνολικά έχουν βάλει 17 ποικιλίες σταφυλιού: Grenache Blanc, Marsanne, Roussanne και Clairette Blanche από τη Νότια Γαλλία, Albariño, Macabeo και Xarel-lo από την Ισπανία, Vermentino και Verdicchio από την Ιταλία, και – όπως είπαμε – Ασύρτικο από την Ελλάδα. Επιπλέον, καλλιεργούνται πολύ παλιές ποικιλίες όπως Chenin Blanc, Grüner Silvaner, Weisser Heunisch, Gelber Furmint, Gelber Orléans και Österreich Weiß, καθώς και η Souvignier Gris, μια ανθεκτική ποικιλία PiWi.

Το Wachau είναι μια στενή κοιλάδα που εκτείνεται ανάμεσα στο Waldviertel και το Dunkelsteiner Wald, όπου το κλίμα και η γεωλογία συνδυάζονται για να διαμορφώσουν τα μοναδικά χαρακτηριστικά των κρασιών της περιοχής.

Στο γεωλογικό επίπεδο, το Wachau βασίζεται στο Βοημικό Μασίφ, τον αρχαιότερο γεωλογικό σχηματισμό της Αυστρίας, ο οποίος αποτελεί το θεμέλιο μιας προϊστορικής οροσειράς. Το υπέδαφος της περιοχής αποτελείται κυρίως από μιγματιτικό γρανιτικό γνεύσιο και παραγνεύσιο, πετρώματα που σχηματίστηκαν κάτω από έντονες πιέσεις και θερμοκρασίες και είναι πλούσια σε χαλαζία, αστρίο και μαρμαρυγία. Τα κρασιά που παράγονται εδώ διακρίνονται για τη μεταλλική τους ακρίβεια και την εκλεπτυσμένη φρουτώδη τους γεύση, κάτι που αποδίδεται στην εξαιρετική σύνθεση του εδάφους.

Αν τελικά αποδειχθεί ότι οι ποικιλίες αυτές είναι ανθεκτικές, όπως έγινε στο Κεντ της Αγγλίας με τις αφρώδεις εκδοχές των τριών σπουδαίων ποικιλιών της Καμπανίας (Chardonnay, Pinot Noir και Pinot Meunier) να κερδίζουν φανατικούς οινόφιλους σε όλο τον κόσμο, τότε μπορεί να ανοίξει νέος κύκλος συζήτησης. Θα τεθούν και πάλι στο τραπέζι ζητήματα όπως οι Ονομασίες Προέλευσης και Γεωγραφικές Ενδείξεις, οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί και η αναδυόμενη γεωγραφία της παγκόσμιας οινοπαραγωγής. Και εκεί θα αλάξουν πολλά.

Μέχρι τότε, είμαστε τυχεροί που μπορούμε να απολαμβάνουμε ένα δροσερό Ασύρτικο από τη Σαντορίνη, την Τήνο, την Εύβοια ή την ηπειρωτική Ελλάδα.