ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΧΑΝΙΑΛΙΔΗΣ

Photography by Yiorgos Kaplanidis

Ξεκίνησε να γίνει φωτογράφος, αλλά μόλις ολοκλήρωσε τον πρώτο κύκλο…

Η λίστα με τους Master Sommeliers αριθμεί 275 άτομα σε όλο τον κόσμο. Από το 1969 μέχρι σήμερα ο τίτλος αυτός, που θεωρείται από τους κορυφαίους στον χώρο του κρασιού, αποτελεί όνειρο των οινοχόων και για τους περισσότερους είναι άπιαστο.

Ο Λευτέρης Χανιαλίδης κυνήγησε τον τίτλο αυτόν, ο οποίος αποκτάται μέσω ενός απαιτητικού προγράμματος που επιβραβεύει τη γνώση και την προσήλωση στον στόχο.

Τα κατάφερε σε όλα τα στάδια των εξετάσεων και έγινε ο πρώτος Έλληνας Master Sommelier. Έίναι ένας άνθρωπος αφιερωμένος στο κρασί. Απόλυτα συνειδητοποιημένος, κυνηγάει τους στόχους του και έχει κατακτήσει σημαντικές διακρίσεις. Ξεκίνησε τις σπουδές του το 2014, κατέκτησε το ASI Diploma (Association de la Sommellerie Internationale) το 2018 και δύο χρόνια αργότερα, το 2020, κέρδισε τον τίτλο του Καλύτερου Έλληνα Οινοχόου στον σχετικό διαγωνισμό, για να φτάσει στη δική του κορυφή τον Αύγουστο του 2023.

Αυτά που τον χαρακτηρίζουν και τα ξεδιπλώνει σε όσες γευσιγνωσίες ή οινικά events έχουμε συναντηθεί, είναι η ευγένεια, η συγκροτημένη σκέψη και μια υπομονή που δεν είναι συνηθισμένη. Θα σκεφτεί πριν μιλήσει για ένα κρασί, σαν να ανοίγει ένα κουτί μέσα στο μυαλό πριν ξεδιπλώσει τη σκέψη του. Περιγράφει ετικέτες, οινοπέδια και παραγωγούς με αίσθηση οικειότητας
και σιγουριά. Δείχνει ότι έχει κατακτήσει τη γνώση, χωρίς να το φωνάζει. Δεν είναι μετριοφροσύνη αυτό, αλλά πλήρης αντίληψη της πραγματικότητας.

Νίκος Ιωαννίδης Πώς μπήκες στον χώρο του κρασιού;

Λευτέρης Χανιαλίδης Άρχισα να δουλεύω στην εστίαση, γιατί τότε δεν έβρισκα κάτι άλλο και επίσης λόγω εμφάνισης: με σκουλαρίκια, μακρύ μαλλί, μπλούζες από heavy metal μπάντες. Μικρόβιο που μου έχει μείνει ακόμα, όπως και η μουσική που ακούω μέχρι σήμερα. Άρχισα να καθαρίζω τη σάλα, μπήκα στην κουζίνα, έπειτα λίγο έξω στο service, μετά στα μπαρ
– πρώτα σερβιτόρος, στη συνέχεια μπάρμαν και υπεύθυνος ενός μαγαζιού. Σταδιακά όλα έγιναν, ανέβαινα σκαλοπάτια και μπήκα στην κάβα αρχικά ως πωλητής. Έκεί δημιουργήθηκε η ανάγκη να μάθω για το κρασί. Άρχισε το διάβασμα και δεν έχει σταματήσει.

Ν Ήταν απαραίτητες οι γνώσεις αυτές για τις θέσεις που είχες;

Λ Ήθελα να ξέρω αυτό που πουλάω. Αυτό ήταν ένα μικρόβιο που το είχα ανέκαθεν, οπότε ξεκίνησα με βιβλία όπως το «Τhe Oxford Companion to Wine» της Jancis Robinson και το «The World Atlas of Wine» από την Julia Harding και τη Robinson.

Ν Οι σπουδές ήρθαν μετά;
Λ Ξεκίνησα στην Genius in Gastronomy του Γιώργου Λούκα, το 2016 ουσιαστικά αποφασίζω να γίνω Master Sommelier και βήμα βήμα έφτασα να γίνω υποψήφιος για τον τίτλο και φέτος τα κατάφερα.

Ν Πώς γίνεσαι Master Sommelier;
Λ Πρέπει να είσαι αυστηρός, με συγκεκριμμένο πρόγραμμα, να στερηθείς πράγματα. Νιώθω ευλογημένος που το κατάφερα, γιατί, όταν το ξεκίνησα αυτό, δεν μου εγγυάτο κανένας ότι θα το καταφέρω.

Ν Θυσιάζεις την καθημερινότητα, τους αγαπημένους σου…

Λ Φιλίες, σύντροφο, τα πάντα. Δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος, ειδικά αν έχεις μια κανονική δουλειά για να μπορείς να συντηρείσαι οικονομικά. Στις 5.30 το πρωί ξύπνημα, διάβασμα, μετά δουλειά, tastings το απόγευμα και μετά σπίτι, διάβασμα, για να κοιμηθώ νωρίς και να ξυπνήσω πάλι νωρίς. Μιλάμε για έξι-οκτώ ώρες διάβασμα την ημέρα.

Ν Έίναι δύσκολη η διαδρομή μέχρι την κατάκτηση της κορυφής;

Λ Έίναι ψυχοφθόρα. Ένας μαραθώνιος που νιώθεις ότι δεν τελειώνει ποτέ. Έχει πάρα πολύ διάβασμα για τη θεωρία και στο tasting απαιτεί ακρίβεια.

Ν Τι σου δίνει ο τίτλος, πέρα από την ικανοποίηση και τη γνώση; Πώς μεταφράζεται στην αγορά;

Λ Σου δίνει ένα εφόδιο το οποίο μπορεί να σου λύσει πολλές φορές τα χέρια, να εξυπηρετήσεις όσο το δυνατόν καλύτερα τον πελάτη που έχεις απέναντί σου, είτε είναι σε κάβα είτε στην εστίαση, ή αν είσαι αγοραστής κρασιών για μια συγκεκριμένη λίστα για ένα εστιατόριο. Βοηθάει πολύ να γνωρίζεις τις ονομασίες προέλευσης, τα χαρακτηριστικά που δίνει κάθε κρασί, κάθε ποικιλία σε συγκεκριμένες χρονιές. Έίναι καθημερινά αυτά για έναν επαγγελματία του κρασιού, σε οποιοδήποτε μέτωπο και αν βρίσκεται θαρρώ.

Ν Τι είναι αυτό που έχεις βρει στο κρασί και σε έχει τραβήξει και το έχεις ερωτευτεί;

Λ Το κρασί έχει μια γλώσσα δική του, σε κάνει να γνωρίζεις κόσμο, να ταξιδεύεις, δημιουργεί μια ιδιαίτερη και όμορφη χημεία μεταξύ των ανθρώπων, όχι απαραίτητα
μόνο σε γνώστες. Ένας καταναλωτής σού λέει: «Πήγα εκεί, είδα αυτό, δοκίμασα εκείνα τα κρασιά». Ανοίγει μια κουβέντα μαζί σου και μπαίνεις σε μια όμορφη ιστορία. Δημιουργούνται εικόνες, τοπία, για μένα είναι μια γλώσσα και δεν χρειάζεται απαραίτητα να είσαι πολύ εκπαιδευμένος για να τη μιλήσεις. Δεν είναι τόσο ελιτίστικο το κομμάτι του κρασιού και του φαγητού όσο τα φανταζόμαστε πολλές φορές.

Ν Ποια είναι η άποψή σου για το ελληνικό κρασί.

Λ Από τότε που άρχισα να ασχολούμαι πιο εντατικά, από το 2009 ουσιαστικά, έχει κάνει άλματα. Υπάρχουν συγκεκριμένες ζώνες οι οποίες πάνε με λίγο πιο γρήγορους ρυθμούς. Η Κεφαλονιά ανεβαίνει, διότι έχουν έρθει κοντά οι παραγωγοί και προσπαθούν από κοινού. Πιστεύω ότι γενικά η σύμπραξη σ’ αυτά τα πράγματα βοηθάει.

Ν Στιλ κρασιών που θα μπορούσες να πεις ότι ξεχωρίζουν;

Λ Τα λευκά ξηρά κρασιά είναι σε τρομερά υψηλό επίπεδο, ειδικά ξαναλέω σε συγκεκριμένες οινοπαραγωγικές ζώνες. Όπως η Ρομπόλα, η Μαντινεία, όπου βλέπουμε τρομερά πράγματα, και τα πειραματικά Μοσχοφίλερα, που είναι πάρα πολύ εντυπωσιακά. Στην Κρήτη επίσης υπάρχουν πολύ καλά παραδείγματα, όπως η δουλειά που γίνεται με το Μοσχάτο Σπίνας.

Ν Ποια είναι τα trends της αγοράς;
Λ Τα natural και χαμηλής παρέμβασης. Ήδη βλέπουμε τόσα wine bars και εστιατόρια που έχουν αποκλειστικά τέτοια κρασιά. Δεν είμαι αυτής της άποψης, θεωρώ ότι πρέπει να είναι πλούσιες οι λίστες. Οι καλές λίστες πρέπει να είναι «all inclusive», για όλα τα γούστα και τις προτιμήσεις.

Ν Το επίπεδο των υπηρεσιών στο κρασί στη χώρα μας;

Λ Νομίζω ότι είναι πολύ υψηλό. Πάντα υπάρχει καλύτερο, αλλά παρέχουμε πολύ καλές υπηρεσίες. Το βλέπεις, το βιώνεις όπου και να πας. Και οι άνθρωποι που φεύγουν για το εξωτερικό δεν είναι τυχαίο ότι διακρίνονται κι έχουν πολύ υψηλές θέσεις, όπως ο Κανελλάκης και ο Κανδύλης στο Λονδίνο.

Ν Τι θα ήθελες να αλλάξει στο ελληνικό κρασί;

Λ Να αλλάξουμε τον τρόπο που το βλέπουμε και να το δούμε ως ένα προϊόν της καθημερινότητας.

Ν Ποιες εικόνες από αμπελώνες σού έχουν εντυπωθεί πιο έντονα;

Λ Στη Γερμανία, το Rheingau ως εικόνα και οι αμπελώνες στο Roter Hang του Rheinhessen.

Ν Στην Έλλάδα;
Λ Στη Σάμο, όπου είχα πάει πρόσφατα, βρίσκεις κάτι μοναδικές πεζούλες, πολύ όμορφα τοπία. Και στην Κεφαλονιά και στην Αιγιάλεια.

Ν Πού θέλεις να πας και δεν έχεις πάει; Λ Στην Αυστραλία ή στη Νέα Ζηλανδία. Δεν έχω πάει, είναι πολύ μακριά, θα πρέπει να φύγω για έναν μήνα. Θα ήθελα να πάω κάποια στιγμή και συνδυαστικά.

Ν Άνθρωποι που σε έχουν εμπνεύσει ή νιώθεις ότι η γνωριμία σου μαζί τους ήταν καθοριστική.

Λ Ο Άρης Σκλαβενίτης μακράν. Έίμαστε μαζί χρόνια και ο ένας βοηθούσε τον άλλο πριν αρχίσει η φιλία. Ουσιαστικά με ενέπνευσε να πω: «Θα κατέβω και εγώ στον διαγωνισμό για τον καλύτερο Έλληνα οινοχόο». Έπίσης ο Γιώργος Λούκας, ο οποίος ουσιαστικά στα πρώτα μου βήματα μου έδωσε την κατεύθυνση για να φτάσω σε ένα υψηλό επίπεδο και φυσικά μέσα στο πέρασμα των χρόνων πάντα ήταν εκεί για ό,τι χρειαζόμουν.

Ν Ποιον θα ήθελες να γνωρίσεις;
Λ Θα ήθελα να είχα συναντήσει τον Gérard Basset, αλλά δεν πρόλαβα, καθώς έφυγε από τη ζωή το 2019. Η Jancis Robinson είναι ένα άτομο που δεν έχω γνωρίσει. Βρέθηκα σε παρουσίασή της, αλλά δεν είχα ποτέ τη χαρά να καθίσω, να πιω ένα ποτήρι κρασί και να συζητήσω μαζί της.

ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΑΜΕ ΤΟΝ ΛΕΥΤΕΡΗ ΧΑΝΙΑΛΙΔΗ MS

Πάνω από ένα βιβλίο να συνεχίζει να διαβάζει, να βάζει στόχους που βρίσκονται όλο και πιο ψηλά, να διδάσκει σε σπουδαστές της Genius in Gastronomy,
να γράφει στο περιοδικό «Οινοχόος» της «Καθημερινής».
Επίσης, είναι υπεύθυνος της κάβας MyCava στο Παγκράτι.
Μαζί με τον Άρη Σκλαβενίτη ambassadors στο Star Wine List (οδηγός εστιατορίων και μπαρ).
Αναλαμβάνει συμβουλευτικό ρόλο σε wine bars και εστιατόρια, από τον σχεδιασμό, το στήσιμο και την τιμολόγηση της λίστας του κρασιού και των ποτών μέχρι την εκπαίδευση του προσωπικού.
Λίγο πολύ σε όλο τον κόσμο του κρασιού.