#lazarakis
Μία ανάσα πριν τα Χριστούγεννα οι συνεργάτες του Grape μοιράζονται το τι θα πιουν οι ίδιοι αυτές τις γιορτές και γιατί.
Ένας φίλος μου που έχει σπουδάσει οικονομολόγος μού έχει πει κάτι που με βοηθά πολύ σε συγκεκριμένες καταστάσεις. «Οι τιμές θα τακτοποιήσουν τα πάντα! Αλλά και η αγορά θα τακτοποιήσει τις τιμές».
Αυτό είναι το δεύτερο και τελευταίο μέρος του μαθήματος που μου έδωσε η Μαρία Δρουμπάνη, με άσχετη αφορμή και στα καλά καθούμενα.
Θα ξεκινήσω αυτό το άρθρο λέγοντας -χωρίς καμία δόση υπερβολής- ότι ο Κωνσταντίνος Λαζαράκης και το WSPC έχουν συμβάλει όσο λίγοι στη διάδοση του ελληνικού κρασιού τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό.
Ναι, καλά διαβάσατε τον τίτλο. Κατά τη διάρκεια ενός δείπνου ρώτησα μια καταπληκτική κυρία, που δεν την έχω ξαναδεί από τότε, για τα μεγάλα επίκαιρα trends στον χώρο της μόδας, μια και ήταν η ειδίκευσή της, και κατέληξα να εξηγώ πολλά πράγματα για το κρασί! Μαρία Δρουμπάνη, σου χρωστάω κέρασμα!
Τώρα που έρχονται τα Χριστούγεννα και ετοιμάζεστε για γιορτινά τραπέζια, σκεφτείτε αυτό που είχε πει ένας φίλος κάποτε: Θέλεις να φεύγεις από μια σχέση με εμπειρία είκοσι ετών ή από είκοσι σχέσεις με εμπειρία ενός έτους;
Ε, ναι λοιπόν! Σας το είχα πει πως το άρθρο θα ήταν slow burn. Αλλά μετά το καλοκαιρινό ξενόγλωσσο διάλειμμα, είμαστε πάλι εδώ να ολοκληρώσουμε, στο τρίτο αυτό μέρος, τον προβληματισμό μου σχετικά με το πού πήγε (και αν πήγε) όλη η ιστορία με το κρασί κάπου στραβά.
To WSPC απλώνει τα φτερά του και πετά στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Με πυξίδα πάντα την αγάπη για τη μάθηση, ο εκπαιδευτικός οργανισμός, μετά από 17 χρόνια επιτυχημένης συνεργασίας με το WSET και το Court of Master Sommelier που εδρεύουν στη Βρετανία προχώρησε σε μια ακόμη συμμαχία, αυτή τη φορά με το Wine Scholar Guild Aμερικής.
Are we sure that Greek wine isn’t already fine wine? What is fine wine, anyway? And is it something that we should care about, or even like?
