Τα φθινοπωρινά απογεύματα στην Αθήνα συχνά φέρνουν μελαγχολία, η οποία αυξάνεται τις ημέρες εκείνες που μπαίνουν διάφορες δυσκολίες στην εξίσωση.Έρχεται όμως, κάποιες λίγες φορές ένα διαφορετικό κλείσιμο της μέρας, απ’ αυτά που σου αλλάζουν τη διάθεση και αφήνουν ένα χαμόγελο. Έτσι έγινε εκείνο το βράδυ του Οκτώβρη στα Ιλίσια.

Η πρόσκληση ήταν από την Deals, για ένα δείπνο στο εστιατόριο Vezene με κρασιά από τον σπουδαίο γαλλικό οίκο Joseph Drouhin. Και δεν ήταν «άλλη μια από τα ίδια».

Εκείνο το βράδυ, όλα λειτούργησαν με αρμονία για να προκύψει σωστό αποτέλεσμα. Το περιβάλλον στο εστιατόριο ήταν ιδανικό: χαλαρός κόσμος σε κάθε τραπέζι, χαρούμενα πρόσωπα, πολύ μακριά από στημένες κινήσεις και αυστηρούς κανόνες.

Κάθε πιάτο είχε γεύση, νοστιμιά, και τα κρασιά ήταν άρτια δομημένα από τη μία και απολαυστικά από την άλλη. Μαζί μας ήταν ο Cédric Jung, νέος εμπορικός διευθυντής του Οίκου για την Ευρώπη, που είχε τη διάθεση να συμμετέχει στην κουβέντα, να απαντήσει σε κάθε ερώτηση, να αστειευτεί και να δείξει ότι απόλαυσε το ίδιο τη βραδιά. Πολλές φορές τέτοιες καταστάσεις εξελίσσονται αυστηρά επαγγελματικά· εδώ όμως τα πράγματα κύλησαν απλά και ανθρώπινα.

Οι συνδυασμοί των πιάτων με τα κρασιά —επιλογές του sommelier Γιώργου Καραμπουζούκη— λειτούργησαν σε κάθε στάδιο και έδωσαν μια άλλη διάσταση στην απόλαυση.

Το μενού

Στην αρχή, ψωμί με εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο και μαριναρισμένες ελιές. Πρώτο πιάτο, ωμή γαρίδα Κοιλάδας που συνδυάστηκε με ένα Chablis 1er Cru Montmains 2023, ένα από τα καλύτερα Premiers Crus του Chablis, με ιδιαίτερο έδαφος.
Το κρασί ζυμώνει και ωριμάζει σε δρύινα γαλλικά βαρέλια δεύτερης και τρίτης χρήσης, διατηρώντας έτσι τον αυστηρό χαρακτήρα του.

Η γεμιστή ντομάτα στον ξυλόφουρνο, πεντανόστιμη με ελαφρά αίσθηση καπνίσματος, ξύπνησε μνήμες από σπιτικά γεμιστά. Στα ποτήρια μας, το ερυθρό Rully 2023 —Pinot Noir από αμπέλια 50 ετών—, μια κλασική εισαγωγική Βουργουνδία με ώριμα σκούρα φρούτα στη μύτη και μεταξένια αίσθηση στο στόμα.

Και μετά από όλα αυτά ήρθε το κρέας — γιατί, όπως λέει χαμογελώντας ο Άρης Βεζενές, «πώς θα φύγεις από το Vezene χωρίς να φας κρέας;». Ολόκληρο οσομπούκο με πατάτες και λαχανικά στα ζουμιά του, και δίπλα το Vosne-Romanée 2022 του Drouhin.

Η ιστορία λέει ότι οι Γαλάτες από το χωριό Vaona στρατολογήθηκαν για να υπηρετήσουν στον στρατό του Καίσαρα για μια περίοδο 20 ετών. Ως ανταμοιβή, ο Αυτοκράτορας τούς παραχώρησε αμπελώνες, ορισμένοι από τους οποίους ονομάστηκαν «Romanée» από τις επόμενες γενιές.

Η ευκολία με την οποία μπορεί κανείς να απολαύσει αυτό το κρασί στη νιότη του δεν σημαίνει ότι δεν θα εξελιχθεί, ώστε να αποζημιώσει ακόμη περισσότερο τους πιο υπομονετικούς.

Είχε και γλυκό για το κλείσιμο, παγωτό γάλα με μαγειρευτά ροδάκινα. «Καθόλου άσχημα» σκέφτεσαι αφήνοντας πίσω σου το Vezene.