Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από το να βλέπεις το όραμα ενός ανθρώπου να  παίρνει σάρκα και οστά. Πέρασαν πέντε χρόνια από την πρώτη φορά που επισκεφθήκαμε το οινοποιείο του Κυρ-Γιάννη στο Γιαννακοχώρι, τότε που μόλις είχαν  αρχίσει οι εργασίες για τη μετατροπή του σε ένα επισκέψιμο οινοποιείο- πρότυπο.

Τότε, ο Στέλλιος Μπουτάρης, ξεναγώντας μας στους υπό κατασκευή χώρους, μας μιλούσε με ενθουσιασμό για τα σχέδιά του, για τη δημιουργία του επισκέψιμου, για το εστιατόριο που ονειρευόταν να δημιουργήσει με θέα στους υπέροχους αμπελώνες. Πέντε χρόνια μετά, μέσα από μεγάλες δυσκολίες και την τεράστια δοκιμασία της Covid, το Κτήμα Κυρ-Γιάννη και η εξαιρετική και αφοσιωμένη ομάδα του μπορούν να υπερηφανεύονται δικαίως ότι κρατούν τα σκήπτρα ενός από τους ωραιότερους οινοτουριστικούς προορισμούς της Ελλάδας. Όχι, δεν είναι υπερβολή.

Το Κτήμα Κυρ-Γιάννη είχε πάντα μια τεράστια γοητεία. 

Η θέα των αμπελώνων που απλώνονται γύρω από το οινοποιείο, φροντισμένων στην εντέλεια, με τον εμβληματικό πύργο «Κούλα» να στέκεται στο βάθος, χωρίς –δυστυχώς– πια την υπεραιωνόβια δρυ, σύμβολο του Κτήματος, που χτυπήθηκε από μια πρωτοφανή κακοκαιρία το 2019, έκοβε πάντα την ανάσα στον επισκέπτη που την αντίκριζε για πρώτη φορά. Όμως, αυτή την ηλιόλουστη μέρα του φθινοπώρου που βρεθήκαμε να κατηφορίζουμε προς το ανανεωμένο κτίριο του οινοποιείου, μας περίμενε μια μεγάλη έκπληξη.

Τίποτα δεν θύμιζε αυτό που είχαμε συγκρατήσει στη μνήμη από την πρώτη εκείνη επίσκεψη. Στον προαύλιο χώρο, τραπέζια γεμάτα  επισκέπτες που απολάμβαναν το κρασί τους, συνοδευόμενο από το εξαιρετικό μενού που επιμελείται η Εxecutive  Chef του Κτήματος, Κυριακή Φωτοπούλου, και το οποίο επρόκειτο κι εμείς να γευτούμε λίγο αργότερα. Υπέροχες γεύσεις βασισμένες στη ναουσαίικη κουζίνα, πιάτα στημένα για να ταιριάζουν απόλυτα με τις ετικέτες του Κτήματος και εξαιρετικές πρώτες ύλες από τον λαχανόκηπο, στον οποίο φυτεύονται πάντα λαχανικά της εποχής, καθώς και υπέροχα χειροποίητα ψωμιά. Τι άλλο να ζητήσει κανείς…

Λίγο πιο κάτω, με θέα τους αμπελώνες, κάποιοι άλλοι απολάμβαναν τα εδέσματα από το καλάθι του πικνίκ που οργανώνει το Κτήμα, ενώ τα ηλεκτρικά ποδήλατα περίμεναν όσους είχαν μεγαλύτερη διάθεση για άσκηση στις απότομες πλαγιές των αμπελώνων. Το εσωτερικό, ντυμένο με ζεστά χρώματα και διακοσμημένο με ένα λιτό design, όπως ταιριάζει σε έναν τέτοιο χώρο, είναι σχεδιασμένο για να φιλοξενεί τους επισκέπτες και τις πιο κρύες ημέρες, όταν είναι δύσκολο να καθίσει κανείς έξω.

Οι φωτογραφίες των ιδρυτών της Ι. Μπουτάρης &  ΣΙΑ, Ιωάννη Μπουτάρη, Στέλλιου Μπουτάρη και Κωνσταντίνου Νιτσιώτα, γνωστού και ως Κυρ Κωστάκη, και από τις  πρώτες ετικέτες της εταιρείας, θυμίζουν σε όλους τη μακρά ιστορία και παράδοση αυτής της οικογένειας, που, αν και με καταγωγή από το Νυμφαίο, έχει συνδέσει άρρηκτα το όνομά της με την πόλη της Νάουσας. Ο Στέλλιος Μπουτάρης ανέλαβε να μας ξεναγήσει στους χώρους του οινοποιείου, εξηγώντας μας, πώς ο πατέρας του, Γιάννης Μπουτάρης –ο μεγάλος οραματιστής της οικογένειας που έχει σφραγίσει την ιστορία του ελληνικού κρασιού–, αγόρασε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 την έκταση των αμπελώνων από έναν τσιφλικά της περιοχής, με στόχο να μπει στο κομμάτι της αμπελουργίας, προς μεγάλη αγανάκτηση του πατέρα του, μάλιστα, ο οποίος ποτέ δεν είχε δει την οικογένεια ως αμπελουργούς, καθότι ήταν κατεξοχήν έμποροι.

«Εμείς, παιδί μου, πάμε στη δουλειά με κοστούμι», συνήθιζε να λέει, χωρίς όμως να πείσει τον γιο του, ο οποίος ήθελε αφενός να έχει έλεγχο στην πρώτη όλη και αφετέρου να δείξει στους αμπελουργούς της περιοχής ότι είναι μια δουλειά που πρέπει να την κάνουν, και να την κάνουν σωστά. Ο πρώτος τρύγος έγινε στο οινοποιείο του Γιαννακοχωρίου το 1997 και εκεί άρχισε η ιστορία του Κτήματος Κυρ-Γιάννη. Η ξενάγησή μας στους χώρους του οινοποιείου συνεχίστηκε με μια εξαιρετική γευστική δοκιμή σε μια ιδιαίτερη αίθουσα πάνω από το κελάρι και δίπλα από τις παλιές σοδειές, στην οποία όποιος επισκέπτης το επιθυμεί μπορεί να ζήσει την εμπειρία της γευστικής δοκιμής ιδιωτικά, δοκιμάζοντας μόνο τις premium ετικέτες του Κτήματος.

Εμείς είχαμε την ευκαιρία να δούμε τρεις διαφορετικές εκδοχές του Ξινόμαυρου, από τη Νάουσα, το  Αμύνταιο και τη Γουμένισσα, αλλά και να γευτούμε διαφορετικές χρονιές της Ράμνιστας –από τις πιο premium ετικέτες  του Κτήματος– σε μια μικρή κάθετη δοκιμή. Καταλήγοντας στο υπέροχο τραπέζι που μας είχαν ετοιμάσει οι άνθρωποι του Κτήματος, μόνο χαμόγελα μπορούσαμε να μοιραστούμε με τους συνδαιτυμόνες μας.

Το μενού ήταν εξαιρετικό, ό,τι πιάτο δοκιμάσαμε, από το παντζάρι με μοσχαρίσια γλώσσα καπνιστή και καρύδι μέχρι τον τραχανά με μανιτάρι, λουκάνικο, φουντούκι και λάδι τρούφας, μας άφησε  άφωνους και με μια διάθεση να μη θέλουμε να μετακινηθούν από τις θέσεις μας μέχρι να σκοτεινιάσει…  Όμως οι εκπλήξεις που μας επεφύλασσε η νέα μας αυτή επίσκεψη στην περιοχή δεν περιορίστηκαν στο Κτήμα Κυρ-Γιάννη. Έχοντας αυτή τη φορά περισσότερο χρόνο στη διάθεσή μας, είχαμε την ευκαιρία να περιηγηθούμε στην πόλη της Νάουσας και να ανακαλύψουμε πολλά κρυμμένα μυστικά της πόλης, τα αρχοντικά της –όσα διασώζονται–, όπως το αρχοντικό Ματθαίου με τον νερόμυλο, το οποίο δεσπόζει στην παλαιά πόλη, να γνωρίσουμε από κοντά τους ανθρώπους που έχουν αναλάβει τη διάσωση του εθίμου «Γενίτσαροι και Μπούλες», ενός αποκλειστικά ναουσαίικου εθίμου οι ρίζες του οποίου χάνονται μέσα στους αιώνες.

Μέσα σε ένα τριώφορο παραδοσιακό οίκημα στην περιοχή Μπατάνια, δίπλα στον ποταμό Αράπιτσα, στεγάζεται ο  ομώνυμος όμιλος, όπου μικροί και μεγάλοι χορευτές ετοιμάζονται όλο τον χρόνο για να ξεχυθούν στους δρόμους της  πόλης κάθε Αποκριά, φορώντας τις παραδοσιακές στολές και μάσκες από τους Γενίτσαρους και τις Μπούλες. Ξεκινώντας από τη φιλόξενη εσωτερική αυλή του ξενοδοχείου Παλαιά Πόλη, ενός όμορφα ανακαινισμένου παραδοσιακού αρχοντικού, και με επικεφαλής την ακούραστη Ελπίδα Παλαμίδα, την υπεύθυνη του επισκέψιμου χώρου του Κτήματος Κυρ-Γιάννη, η οποία, κλέβοντας χρόνο από την εργασία της στο Κτήμα, ανέλαβε να μας ξεναγήσει στην Νάουσα, περιηγηθήκαμε στα σοκάκια της παλαιάς πόλης, την οποία διατρέχει ο ποταμός Αράπιτσα.

Εκεί, στο πιο ψηλό σημείο, όπου σχηματίζεται ένας μικρός καταρράκτης και από το οποίο, λίγο πριν από την είσοδο των Τούρκων στην πόλη την εποχή της Επανάστασης, οι Ναουσαίες, παίρνοντας τα παιδιά τους αγκαλιά, προτίμησαν να βουτήξουν στο κενό από το να πέσουν στα χέρια των Τούρκων, βρίσκονται  σήμερα βυθισμένες 140 φιάλες Ξινόμαυρου από διαφορετικά οινοποιεία της περιοχής, στο πλαίσιο ενός πειράματος  παλαίωσης μέσα στα νερά του ποταμού.

Ίσως όταν σκεπτόμαστε τουριστικούς προορισμούς στην Ελλάδα, η Νάουσα να μην είναι η πρώτη που έρχεται στο μυαλό. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι η ευρύτερη περιοχή κρύβει μεγάλο ενδιαφέρον. Ας μην ξεχνάμε ότι εδώ βρίσκονται οι μοναδικοί Μακεδονικοί Τάφοι και το υπέροχο μουσείο της Βεργίνας, καθώς και η Σχολή του Αριστοτέλη, ένας τόπος μαγικός με μια πολύ ιδιαίτερη αύρα.

Και είναι πραγματικά πολύ ωραίο να βλέπει κανείς τους ανθρώπους να δείχνουν τόση αγάπη για τον τόπο τους και να κάνουν ό,τι μπορούν για την προβολή του. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι και οι Δρόμοι του Κρασιού Βορείου Ελλάδος, κομμάτι των οποίων είναι η Διαδρομή του Κρασιού της Νάουσας,  είναι ένα από τα πρώτα δίκτυα οινοτουρισμού που δημιουργήθηκαν στη χώρα μας και σήμερα διεκδικούν ένα πολύ  μεγάλο κομμάτι του συνεχώς αναπτυσσόμενου αυτού κλάδου.

Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι το Κτήμα Κυρ-Γιάννη έχει βάλει ένα τεράστιο λιθαράκι στη διαδρομή αυτή. ¶