Φθινόπωρο! Η εποχή της αλλαγής, όπου η φύση μάς υπενθυμίζει την ομορφιά του κύκλου της ζωής, με μία γερή δόση νοσταλγίας ωστόσο. Αυτή η μεταβατική περίοδος δεν αφορά μόνο τη φύση, αλλά και την εσωτερική μας διάθεση, καθώς μας καλεί να κάνουμε μια παύση, να σκεφτούμε και να προετοιμαστούμε για… όσα μας περιμένουν. Είναι μια ευκαιρία να ανασυντάξουμε τις σκέψεις μας, να θέσουμε νέους στόχους και να απολαύσουμε τις μικρές, απλές στιγμές που συχνά παραμελούμε.
«Έχουμε μαζέψει τόση ζέστη αυτό το καλοκαίρι, που και η ψύχρα να αρχίσει, ζακετούλες στον δρόμο θα αργήσουμε να δούμε», σχολίαζε κάποιος στο ραδιόφωνο την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές. Πραγματικά, πίσω στην πόλη μετά τους καύσωνες του καλοκαιριού, η μικρή πτώση της θερμοκρασίας που συνοδεύει τις φθινοπωρινές ημέρες είναι πάντα καλοδεχούμενη από ανθρώπους αλλά και αμπέλια, που πέρασαν δύσκολα το φετινό καλοκαίρι.
Ο παρατεταμένος καύσωνας σε πολλές περιοχές της χώρας δημιούργησε δύσκολες συνθήκες για τα αμπέλια, με συνέπεια η ποσότητα του σταφυλιού να μειωθεί σημαντικά. «Δύο κοφίνια τρύγος», έγραψε χαρακτηριστικά φίλος οινοποιός, και πραγματικά για κάποιους τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, γεγονός που κρούει για όλους –για μία ακόμη φορά– τον κώδωνα του κινδύνου για την κλιματική αλλαγή. Οι νέες συνθήκες που δημιουργούνται εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής είναι ένα από τα ζητήματα που απασχολούν ιδιαίτερα μια νέα ομάδα οινοποιών από μία από τις παραδοσιακά σημαντικές οινοπαραγωγικές ζώνες της Ελλάδας. Οι υπέροχοι Mantinians, που μας συστήθηκαν πρόσφατα, μας φιλοξένησαν ένα διήμερο στη Μαντινεία και μας έδωσαν την ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά τους ίδιους και τα κρασιά τους. Άνθρωποι γεμάτοι ενέργεια και διάθεση για συνεργασία, μας σύστησαν με τον καλύτερο τρόπο τα πολλά πρόσωπα του Μοσχοφίλερου, της ΠΟΠ ποικιλίας της Μαντινείας, που έχει εισέλθει σε μια νέα εποχή. Δοκιμάσαμε τα κρασιά τους, γευτήκαμε σπεσιαλιτέ της τοπικής κουζίνας, επισκεφτήκαμε τα οινοποιεία τους και χαρήκαμε τη ζεστή τους φιλοξενία.
Δεν συμφωνούν όλοι ότι αυτό που βιώσαμε φέτος το καλοκαίρι με τις υψηλές θερμοκρασίες είναι αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής. Ο οινοποιός Σωτήρης Γκίνης, δημιουργός του οινοποιείου Άωτον, μας υποδέχθηκε στη φιλόξενη αυλή του σπιτιού του στην Παιανία και μέσα από τα αρχεία των παππούδων του, στα οποία βρίσκεται καταγεγραμμένη η ιστορία του πολύπαθου αττικού αμπελώνα, μας έδειξε ότι αυτό που βιώνουμε είναι ένας κύκλος. Τέτοιες υψηλές θερμοκρασίες έχουν σημειωθεί και στο παρελθόν, στην Αττική τουλάχιστον, και εξέφρασε την ελπίδα ότι τα πράγματα θα επανέλθουν. Αφοσιωμένος στο αμπέλι του από το 2009, όταν ξεκίνησε να δημιουργεί τα δικά του ήπιας παρέμβασης κρασιά, εκφράζει περισσότερη ανησυχία για το γεγονός ότι ο αμπελώνας αυτός χάνεται εξαιτίας της άναρχης οικιστικής ανάπτυξης και της έλλειψης σχεδίου για την προστασία του.
Στη Γαλλία ωστόσο, και συγκεκριμένα στην περιοχή του Crozes Hermitage, οι παραγωγοί προσανατολίζονται στην αλλαγή ποικιλιακού χαρακτήρα στα κρασιά τους, αφού οι υπάρχουσες ποικιλίες δεν μπορούν πια να ανταποκριθούν στις νέες συνθήκες παρατεταμένης ζέστης που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια, όπως επισημαίνει o Γιάννης Καϋμενάκης στη στήλη του Cellar Rat.
Σε απολύτως άλλο μήκος κύματος, ο Κωνσταντίνος Λαζαράκης MW στο Taboo αυτού του τεύχους κάνει ένα μικρό διάλειμμα από το κρασί και μιλάει για την πολυτέλεια και το πώς αυτή μπορεί –αν μπορεί– να οριστεί, σε μια ανασκόπηση των θερινών διακοπών, οι οποίες, όπως γράφει, «για τους περισσότερους από εμάς είναι το καροτάκι για την υπόλοιπη χρονιά».
Με ένα ταξίδι στη Ριόχα ξεκίνησε το καλοκαίρι του ο νέος συνεργάτης του Grape, Βασίλης Ποταμιάνος, ο οποίος μας καλεί να ταξιδέψουμε νοερά μαζί του σε μία από τις πιο διάσημες οινοπαραγωγικές ζώνες της Ισπανίας και να γνωρίσουμε τα εξαιρετικά κρασιά της.
Αφού όμως έχουμε πια μαζευτεί για τα καλά όλοι στην πόλη, ας γνωρίσουμε δύο στέκια, πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, μέσα από τη ματιά της Γιοβάννας Λύκου και τον φακό της Μάρθας Βόσδου. Πρώτη στάση στο Hervé, το fine dining εστιατόριο που δημιούργησαν στα Πετράλωνα ο πολυβραβευμένος chef Hervé Pronzato, ο Γρηγόρης Κίκης και ο Γιώργος Ευθυμιόπουλος, οι οποίοι οραματίστηκαν και πέτυχαν να προσφέρουν μια μοναδική εμπειρία σε φαγητό και φιλοξενία. Δεύτερη στάση στο νέο αγαπημένο στέκι του Κολωνού, την Ταβέρνα των Φίλων, που έχει αναβιώσει από τους Γιάννη Μούσιο και Γιώργο Κοντορίζο, οι οποίοι με μεγάλο σεβασμό στην παράδοση της παλιάς ταβέρνας προσφέρουν μια κουζίνα που βασίζεται σε παραλλαγές κλασικών ελληνικών πιάτων.
Την περιήγησή της στη φθινοπωρινή Αθήνα συνεχίζει η Γιοβάννα Λύκου, όπου σε μια αντιστροφή ρόλων «αρπάζει» για λίγο τη στήλη των Wine Buddies από τον Γιάννη Παππά και τον βάζει στον ρόλο του συνεντευξιαζομένου, με αφορμή το νέο του wine bar, Gamay, το οποίο ήδη μέσα σε μερικούς μήνες έχει καταφέρει να γίνει αγαπημένος προορισμός.
Καθότι φθινοπωρινό το τεύχος, δεν θα μπορούσε να λείπει η αναφορά στον τρύγο, μέσα από την εμπειρία της Ευφροσύνης Δρόσου, μιας νέας οινοποιού από το νησί της Λέρου, που μοιράστηκε με το Grape την εμπειρία του πρώτου –και πολύ δύσκολου– τρύγου στους Ήσυχους Αμπελώνες, το κοινό της project με τον Ιωακείμ Σταμάτη.
ΟΚ, δύσκολη η επιστροφή στην πόλη, όμως ένα ποτήρι κρασί από τις προτάσεις της Γιοβάννας Λύκου γι’ αυτό το φθινόπωρο σίγουρα την κάνει πιο γλυκιά.
Ας βάλουμε λοιπόν πλώρη για μια σεζόν γεμάτη γεύσεις και γέλια, γιατί το φθινόπωρο έχει πολλά να προσφέρει και τα κρασιά είναι σαν τις καλές ιδέες. Πρέπει να τα μοιράζεσαι!
